Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Μίκης Θεοδωράκης: Το κείμενο Κασιμάτη πρέπει να φτάσει σε κάθε Έλληνα!

Πιστεύουμε ότι το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της χώρας μας αποτελεί τον βασικό στόχο της κρίσης των Μνημονίων. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου μας παρέδωσε στο ΔΝΤ και στην Τρόικα, το δημόσιο χρέος μας ήταν 360 δισ. Ευρώ δηλαδή το 130% του ΑΕΠ…

Τα χρήματα αυτά σε σχέση με τα οικονομικά μεγέθη της Ευρώπης αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό. Ολόκληρη η ελληνική οικονομία ανέρχεται στο 2% της ευρωπαϊκής. Τα δημόσια χρέη των μεγάλων χωρών (ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κλπ.) υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια Ευρώ. Με την Τρόικα το δημόσιο χρέος φτάνει σήμερα γύρω στα 500 δισ. Ευρώ, ενώ υποτίθεται ότι η παρέμβασή της έγινε για να ξελασπώσουμε.
Τελικά αποδεικνύεται ότι ο στόχος τους είναι να μας ρίξουν ακόμα πιο βαθειά στη λάσπη της οικονομικής εξάρτησης, γιατί όπως προανέφερα, επιδιώκουν κατά βάση να μας καταντήσουν όσο γίνεται περισσότερο εξαθλιωμένους και ανίκανους να αντισταθούμε.
Για το πόσο μεγάλος είναι ο άγνωστος πλούτος της χώρας, κανείς δεν μας είπε ακόμα τα επίσημα στοιχεία. Μόλις προχθές ένας ειδικός για την ΑΟΖ μου αποκάλυψε ότι νοτίως της Κρήτης τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων υπολογίζονται σε 3 τρισεκατομμύρια Ευρώ. Όταν τον ρώτησα για την αξία των μεταλλευμάτων, μου είπε ότι υπολογίζει ότι είναι πολύ μεγαλύτερη. Στην δεκαετία του ’70 ασχολήθηκα με το θέμα των κοιτασμάτων του Αιγαίου. Τότε έμαθα από πηγή του Υπουργείου Εξωτερικών ότι κάτω από το Αιγαίο υπάρχει μια «θάλασσα πετρελαίου», που όμως οι Αμερικανοί την έχουν κατατάξει στα στρατηγικά τους αποθέματα και γι’ αυτό είναι απαγορευμένο ακόμα και να μιλάμε για το θέμα αυτό.
Αναφέρθηκα σε δύο μόνο ενδεικτικές πηγές του δημόσιου πλούτου. Εύκολα θα μπορούσε κανείς να υπολογίσει «δια γυμνού οφθαλμού» τις υπόλοιπες πηγές πλούτου: τη γη μας, την πράσινη ενέργεια, το φυσικό κάλλος, την αρχαία κληρονομιά, τις τουριστικές δυνατότητες και φυσικά την εργατική δύναμη του λαού μας σε όλους τους τομείς.
Αυτός ο τεράστιος ανεκμετάλλευτος πλούτος πρέπει να γίνει η έπαλξη για το ξεκίνημα μιας οργανωμένης συλλογικής προσπάθειας με στόχο την πλήρη αξιοποίησή του σε συνεργασία με όσους έχουν την οικονομική και τεχνολογική δυνατότητα γι’ αυτό. Η βάση αυτής της συνεργασίας θα πρέπει να είναι το σύστημα της κοινοπραξίας, δηλαδή της δίκαιης και ισοδύναμης προσφοράς της κάθε πλευράς και με βασικό όρο ότι δεν παραχωρείται ούτε ένα χιλιοστό από τα εθνικά μας δικαιώματα.
Όποιοι θελήσουν να συνεργαστούν μαζί μας, θα το κάνουν με βάση τα νόμιμα και δίκαια οφέλη που θα αποκομίσουν από τη συμμετοχή τους στην κοινή προσπάθεια.
Μακάρι οι εταίροι μας σ’ αυτές τις κοινοπραξίες να είναι Ευρωπαίοι ή Αμερικανοί. Θα συνεργαστούν όμως μαζί μας ισότιμα και τίμια χωρίς αυτά τα πονηρά και επαίσχυντα μέτρα και μεθόδους που χρησιμοποιούν σήμερα, λες και είμαστε ένας κατώτερος λαός, βασικά ηλίθιος, που δεν καταλαβαίνει τις αληθινές τους προθέσεις. Που είναι οι ίδιες και χειρότερες απ’ αυτές που εφαρμόσανε την εποχή της αποικιοκρατίας και το γεγονός αυτό αποτελεί ντροπή για κράτη που θέλουν να θεωρούνται πολιτισμένα.
Το κείμενο Κασιμάτη πρέπει να φτάσει σε κάθε Έλληνα. Αποκαλύπτει το κατάμαυρο μέλλον που μας περιμένει, αν δεν βγούμε από τον ασφυκτικό κλοιό που μας έχει τυλίξει και μας πνίγει. Πρέπει να σπάσουμε τον σιδερένιο κλοιό. Να κάνουμε ρήγμα. Και το Κ.Α.Π. δείχνει τον δρόμο.
Η διέξοδος είναι η συσπείρωση γύρω από το θετικό όραμα της εθνικής ανάπλασης βασισμένης επάνω στην ελληνική πραγματικότητα. Την αξιοποίηση του πλούτου της χώρας από μας τους ίδιους. Δεν κυνηγάμε χίμαιρες αλλά κάτι που μας ανήκει και δεν το γνωρίζουμε. Το γνωρίζουν όμως οι άλλοι και θέλουν να μας το κλέψουν. Επομένως πρέπει να κάνουμε δύο κινήσεις:
Η πρώτη είναι να κόψουμε τα χέρια των ληστών με τη γραβάτα.
Η δεύτερη να πάρουμε με τα δικά μας χέρια και να κρατήσουμε αυτό που μας ανήκει. Να το αξιοποιήσουμε και πάνω του να χτίσουμε την Πατρίδα που μας αξίζει.

Σάββατο 21 Ιουλίου 2012

ΠΕΙΝΟΥΝ 2500 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ...

Η ανάγκη  άπορων οικογενειών  να βρουν στήριγμα επιβίωσης αποτυπώνεται  στις κοινωνικές υπηρεσίες του δήμου Ηρακλείου που αδυνατούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών μιας κοινωνίας που ταλανίζεται από τα μέτρα σκληρής λιτότητας....
Μέσα σε δύο χρόνια, το φαινόμενο των νεόπτωχων  έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και σήμερα στο Ηράκλειο 2500 χιλιάδες οικογένειες χρήζουν άμεσης βοήθειας προκειμένου να επιβιώσουν.
Ο εφιάλτης της ασιτίας χτυπάει την πόρτα των οικογενειών αυτών και απειλεί να τινάξει στον αέρα την όποια κοινωνική συνοχή υπάρχει ακόμη. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που η Πρόνοια δέχεται μεμονωμένα περιστατικά ανθρώπων στα όρια της φτώχειας, επειδή δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις ανάγκες τους για φαγητό.
Οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν σε πολύτεκνες οικογένειες με άνεργους γονείς που δεν μπορούν να βρουν δουλειά και καθημερινά αγωνίζονται για να βρουν τροφή. Η απόγνωση τους αποτυπώνεται στις εκκλήσεις τους για βοήθεια και στην αγωνία τους να καταφέρουν να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό για τα παιδιά τους και τους ίδιους.

Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

: Ο όρος Λεβεντομαλάκας ΔΕΝ είναι βρισιά

Ένα τραγούδι (ΜΕ ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ) που μπορεί να καταλάβουν άνετα Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιταλοί και Έλληνες 
(και όχι μόνο!) δείχνει τον δρόμο!! (Αφιερωμένο σε όλους τους Λεβεντομαλάκες!)

[THAT'S ALL...] COLPO GROSSO...

-Ο πρωθυπουργός κοίταξε πάλι τους όρους του "συμβολαίου" (όχι ότι
δεν τους γνώριζε από καιρό- μη γελιόμαστε, άλλωστε το "σχέδιο" ήταν
κανονισμένο  ΕΔΩ  ΚΑΙ  ΑΡΚΕΤΑ  ΧΡΟΝΙΑ...)
  " Είπαμε λοιπόν και συμφωνούμε : Οι πολυεθνικές...

(αυτοκινητοβιομηχανίες , πολυκαταστήματα κλπ.) από Η.Π.Α. , Γερμανία,
Αγγλία, Αραβικές  χώρες θα πάρουν με συνοπτικές διαδικασίες ("fast -
track") βιομηχανικές ζώνες και λιμάνια - διαμετακομιστικούς σταθμούς
όπου θα δουλεύουν με φτηνό εργατικό δυναμικό..."
  -"Ξεχάσατε Κίνα και Ιαπωνία, κύριε πρόεδρε " είπε κάποιος με ακριβό
κουστούμι- απ' τους τρείς που κάθονταν πλάι- πλάι απέναντι στον
πρωθυπουργό. Κανείς άλλος δεν ήταν παρών σ' αυτή την ... "ειδική"
συνάντηση. Ναι, θάρθουν και από την ΄Απω Ανατολή οι ... επενδυτές,
έχετε δίκιο, συγνώμη... Λοιπόν , όπως λέγαμε, θα προσλάβουν φθηνό
εργατικό δυναμικό από Μπαγκλαντές, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Ινδία, με
10-15 ευρώ την ημέρα..."
  "Πολύ σωστά,  κε πρόεδρε " είπε ένας άλλος που φορούσε γκρίζα
γραβάτα με κάτι παράξενα γεωμετρικά σχήματα επάνω της."΄Αλλωστε για
ΑΝΑΠΤΥΞΗ  μιλάμε..."
  Ο πρωθυπουργός συνέχισε: " Αυτοί οι εργάτες θα διαμοιραστούν σε 8
βασικές βιομηχανικές περιοχές όπου θα σιτίζονται και θα διαμένουν.
Ποιός θ' αναλάβει τη σίτισή τους , την κατασκευή εργατικών κατοικιών,
τη δημιουργία σχολείων και θρησκευτικών κέντρων λατρείας;"
  " Μα το γράφει μέσα, αγαπητέ κε πρόεδρε : Η συνολική επένδυση αφορά
εμάς κατά 85% και το υπόλοιπο 15% θα το εκμεταλλεύεστε εσείς και οι
... δικοί σας άνθρωποι του επιχειρηματικού κόσμου".
  "Και με τη ... μείωση του χρέους τι θ' απογίνει;"
  "Ελάτε τώρα κε πρόεδρε, θα τα κανονίσουμε αυτά, κάποια άλλη
στιγμή...ίσως σε 5-10 χρόνια. Αφού το ξέρετε, ότι μόνον έτσι έχετε
κάποιες ελπίδες να... συντηρήσετε το πολιτικό σκηνικό - μην ξεχνάτε
και τον παλιό σας συμφοιτητή,  δεν "τραβάει" το κόμμα του και υπάρχει
περίπτωση να έχουμε μεγάλη άνοδο των άλλων παρατάξεων, δεν θα το
θέλατε και τόσο! Αλλωστε, χρειαζόμαστε νέους - ελληνοποιημένους
ψηφοφόρους..."
  -Ο πρωθυπουργός έβαλε σιωπηλά την υπογραφή του στα χαρτιά που είχε
μπροστά του, ΄Υστερα είπε στους άλλους τρείς : "Θα μας πάρουν με τις
πέτρες!"
  "Μην ανησυχείτε κε πρόεδρε! Δεν θάχουν ούτε πέτρες σε λίγο, αφού
είπαμε ότι θα χτίσουμε  ολόκληρες βιομηχανικές πόλεις με συνολική
χωρητικότητα 1.600.000 φθηνών εργατών. Που να μείνει πέτρα; Χα- χα-
χα!"
  - Ο ήχος από τα παγάκια του ουϊσκυ - και των τεσσάρων ανδρών -
γέμισε τους τοίχους του γραφείου με μιάν αλλόκοτη ηχώ που θύμιζε σε
μεγάλο βαθμό τα λιγοστά κέρματα που μετρούσαν οι εξαθλιωμένοι ( από
προηγούμενες ανάλογες... "συμφωνίες") κάτοικοι τούτης της χώρας, όσοι
δεν είχαν μεταναστεύσει ακόμα - τρομαγμένοι απ' τη βίαιη ανατροπή της
ζωής τους- που "άλλοι" είχαν..."προγραμματίσει" (χωρίς - βέβαια να
υπάρχει η παραμικρή λαϊκή συναίνεση για όλα αυτά...)
  -Οι μόνοι που "έτριβαν τα χέρια τους"απ' τα προσδοκώμενα κέρδη ήταν
οι "γνωστές" οικογένειες...

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2012

Πότε θα σταματήσουν οι παπάδες να αντιμετωπίζουν την επιστήμη ως διάβολο;

Η άμεση αντίδραση των παπάδων μας στην τελευταία ανακάλυψη της επιστήμης δείχνει ότι διακατέχονται από δυο πράγματα: Από φόβο και μικρότητα.
Φόβο γιατί κάθε βήμα της επιστήμης προς την κατανόηση του κόσμου καθαρίζει το θολό τοπίο με το οποίο οι παπάδες βγάζουν το ψωμί τους.
Μικρότητα γιατί εκεί που περιμένεις το «μπράβο» στην επιστήμη από τους Πατέρες της εκκλησίας...
που υποτίθεται ότι έχουν αφιερωθεί στην πνευματική ζωή, βρίσκεις τους στυγνούς επαγγελματίες που «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην χάσουν πελάτη από το κερδοφόρο τους επάγγελμα...

Κάθε καινούριο βήμα της επιστήμης για την κατανόηση του κόσμου είναι και ένας κίνδυνος να βγουν μερικά πρόβατα από το κοπάδι που οδηγούν οι παπάδες με αυτούς τους τεράστιους τίτλους, που ανάθεμα και αν έχουν σχέση με την ταπεινότητα την οποία πρεσβεύουν.
Υπάρχει κίνδυνος λοιπόν καθώς η επιστήμη προχωρά το πιστό πρόβατο να πει «Ρε σεις μήπως τα φιδάκια της Παναγίας στα πανηγύρια του Αυγούστου τα βάζουν μόνοι τους;», «Μήπως τα τάματα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση;», «Μήπως δεν γίνονται θαύματα;», «Μήπως όλο αυτό είναι στημένο;».

Ακόμα και αν το πρόβατο δεν βγει από το κοπάδι και μόνο που του δημιουργείται η αμφιβολία είναι ένας κίνδυνος για την εκκλησία. Καλύτερα στην άγνοια, εδώ, με τα πρόσφορα, το λιβάνι και τα «ονόματα των ψυχών» που διαβάζει ο παπάς (σ.σ Ισως είναι ότι χειρότερο κάνει η εκκλησία στους πιστούς. Παίρνει χαρτζιλίκι για να διαβάσει ονόματα νεκρών. Χαρτζιλίκωνε λοιπόν για να σε ακούσουν οι νεκροί)
Δεν έχω δει τόσα χρόνια την αξιότιμη εκκλησία μας να κάνει κάποια αναφορά για την πρόοδο της επιστήμης από τους άμβωνες. Μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος για τα κεκτημένα της. Ή για παρεμβάσεις σε «πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα». Οικονομική κρίση. Από πού να πιαστείς; Μόνο από το Θεό(τους).

Η εποχή για επιστημονικές ανακαλύψεις δεν θα μπορούσε να είναι η καταλληλότερη. Αρκετοί στρέφονται προς την αόρατη δύναμη που θα τους σώσει. Η επιστήμη λέει: «Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για τα πάντα. Εδώ και τώρα.»