Kρεμασμένα ζώα

Την εικόνα αυτή (συνημμένη) αντικρύσαμε χθες, αυτή τη φορά απέναντι από το Κάλλιο, που πριν λίγους μήνες έγινε γνωστή σε όλη την Ελλάδα η εικόνα των δύο κρεμασμένων σκυλιών. Είναι λίγο έξω από το Λιδωρίκι, πάνω στον κεντρικό οδικό άξονα Λαμίας - Μπράλλου - Παύλιανης - Λιδωρικίου - Ναυπάκτου και είναι ένα νεκρό γουρούνι κρεμασμένο στο δέντρο σε κατάσταση σήψης και δίπλα ένα κόκαλο κεφαλιού ζώου, μάλλον βοδιού. Ίσως να είναι κάποιος ψυχικά άρρωστος, που βρίσκει αυτό τον τρόπο να εκφράσει τα αρρωστημένα ένστικτά του, ΟΚ, αλλά δεν υπάρχει κανένας στην περιοχή να τον βάλει στη θέση του ή να απομακρύνει το ζώο, που μένει εκεί μέρες κρεμασμένο στη θέα όλων των περαστικών; Είναι κι αυτό στοιχείο του πολιτισμού μας; ή είναι μια τουριστική ατραξιόν; Πάντοτε στα χωριά μας υπήρχε, και υπάρχει, σεβασμός στα ζώα, άγρια και ήμερα. Όταν πεθαίνουν, τα θάβουν. Αυτή η εικόνα υπερβαίνει τα όρια της λογικής. Υπάρχουν ευθύνες στις υπηρεσίες της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φωκίδας και στο Δήμο Λιδωρικίου, που έχουν να κάνουν με τη μεταχείριση των ζώων (κάποιος επιτέλους πρέπει να μιλήσει για τα δικαιώματα των ζώων), με τα θέματα της υγείας των κατοίκων, την αισθητική και την τουριστική προβολή, μιας κατά τα άλλα όμορφης περιοχής. Τέτοιες εικόνες προσβάλουν τον πολιτισμό μας και πληγώνουν το συναίσθημα ιδιαίτερα των παιδιών