Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012
PSI, αγγλικό δίκαιο, δανειακή και Αριστερά
Eρ. Βρισκόμαστε στην κορύφωση των διαπραγματεύσεων για το PSI. Εκτιμάτε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου συμμετέχει στη διαπραγμάτευση ουσιαστικά ή έχει ρόλο παρατηρητή;
Απ. Συμμετέχει. Βοηθώντας τις θέσεις των τραπεζών εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, προφανώς ελεγχόμενη από τις Τράπεζες, τον Σόρος, τον Ρόντος κλπ., αλλά και γιατί η ελληνική πολιτική τάξη έχει παραδοθεί ψυχολογικά, είναι έτοιμη να υπογράψει ότι χαρτί της βάλουνε μπροστά της. Υπερασπίζεται τις θέσεις του Νταλάρα εναντίον της Ελλάδας και γι’ αυτό βγήκε αυτός και είπε στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και αλλού ότι δεν έχει κανένα παράπονο με την Αθήνα, έχει όμως με τη Γερμανία και το ΔΝΤ που, για δικούς τους λόγους, μπλόκαραν μέχρι στιγμής τη συμφωνία απαιτώντας καλύτερα επιτόκια για την Ελλάδα! Ζητάνε χαμηλότερο επιτόκιο για τα ομόλογα από αυτό που ζητάει η Αθήνα! Το αγγλικό δίκαιο μάλιστα, που είναι το ατομικό όπλο της Αθήνας στον πόλεμο χρέους, που μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο θάνατο και τη σωτηρία της Ελλάδας, βγήκαν οι ίδιοι οι Γερμανοί και είπαν στο Βήμα, την Κυριακή, ότι δεν το θέλουν, αλλά δεν επιμένουν αφού το δίνουν οι ’Eλληνες.
Τα ελληνικά ΜΜΕ, που κυρίως έχουν μείνει πια στα χέρια της τρόικας, τα εμφανίζουν αυτά φυσιολογική εξέλιξη. Είναι τμήμα του ψυχολογικού πολέμου που δέχεται ο ελληνικός λαός από την αρχή της κρίσης.
Κατά τη γνώμη μου στην Ελλάδα, σήμερα, εφαρμόζεται το πιο επεξεργασμένο πρόγραμμα ψυχολογικού πολέμου και χειραγώγησης της σκέψης ελίτ και κοινωνίας στην παγκόσμια ιστορία. Eίναι απίστευτα αυτά που κάνουν, δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει κανείς. Να βγάζουν π.χ., την υπαρκτή τερατωδία του νέου μνημονίου μπροστά, και φροντίζουν να καλύψουν έτσι το πολύ χειρότερο έγκλημα των ομολόγων. Ο κόσμος τώρα δεν ξέρει ότι και το χειρότερο μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί από τη Βουλή, όχι όμως να ξαναγυρίσουν τα ομόλογα στο ελληνικό δίκαιο ή να μην ισχύσουν οι όροι μιας διεθνούς συνθήκης όπως η δανειακή, αν ψηφιστεί από ενισχυμένη πλειοψηφία στη Βουλή. Για να αρνηθείς αύριο τέτοιες συνθήκες, πρέπει να κάνεις επανάσταση, νάρθεις σε πλήρη ρήξη με το διεθνές σύστημα.
Με τον τρόπο που τα μέσα παρουσιάζουν το PSI, κάνουν να φαίνεται φυσιολογική η προδοσία και η συνθηκολόγηση της χώρας για να μη ξεσηκωθούν οι ‘Ελληνες. Είναι μια διαδικασία εξοικείωσης, την ίδια που περνάει φερ¨ειπείν ένας νεκροθάφτης, κάποιος που δουλεύει με τα σκουπίδια ή σε ένα σφαγείο. Του φαίνεται φυσιολογική η μυρωδιά και καταλήγει να την αποδέχεται. Αλλοιώς δεν μπορείς να δουλέψεις. Aυτό συνέβη στον ελληνικό λαό με κολοσσιαίες πολιτικές συνέπειες. Βέβαια υπάρχει και πιο σπουδαίο σκέλος στην καμπάνια. Να δοθεί η εντύπωση και δυστυχώς έχει δοθεί, ότι δεν γίνεται τίποτα. ‘Aμα το πιστέψεις αυτό τέλειωσες. Ο λαός θα ξυπνήσει, γιατί η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από την καλύτερη πλύση εγκεφάλου, όταν όμως ξυπνήσει θα είναι σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση. Γι’ αυτό και προσωπικά, ως δημοσιογράφος, πιστεύω ότι θα ήταν σοβαρό σφάλμα και δεν θα είχε κανένα νόημα να πάμε τώρα, που επιχειρούν τη μεγάλη εγχείρηση του ελληνικού λαού, που θέλουν να αφανίσουν αυτό τον λαό και το κράτος του, σε απεργία διαρκείας των δημοσιογράφων, να θέσουμε δηλαδή τον ελληνικό λαό σε κατάσταση καταστολής, να αποκοιμιέται με σήριαλ την ώρα που του κατακρεουργούν τη χώρα. Εκτός αν πιστεύουμε κι εμείς ότι δεν γίνεται τίποτα με τα γενικά και περιοριστούμε σε κλαδικές κινητοποιήσεις. Το πρόβλημά μας όμως είναι γενικό, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο.
Ερ. Έχετε αναδείξει πολύ το ζήτημα της υπαγωγής του «κουρεμένου» χρέους στο αγγλικό δίκαιο…
Απ. Και τα ελληνικά δικαστήρια, έχει εξίσου μεγάλη σημασία. Αν μας δίνανε ένα κούρεμα ικανοποιητικό, ας πούμε 80%, που θα μπορούσαμε άνετα να διεκδικήσουμε με τους παρόντες συσχετισμούς, αλλά δεν το κάνει η κυβέρνηση, γιατί δεν είναι ελληνική κυβέρνηση, το ζήτημα του δικαίου και των δικαστηρίων δεν θα ήταν σοβαρό. Αν η συμφωνία της 26.10, που οδηγεί στο “πακέτο PSI, νέο μνημόνιο, νέα δανειακή”, οδηγούσε σε βιώσιμο χρέος, δεν θα ήταν σπουδαία η διαφορά. Αλλά δεν οδηγούν. Οι ίδιοι το παραδέχονται που τις έφτιαξαν. Λένε ότι θα πάνε το ελληνικό χρέος σε 120% το 2020. Φυσικά δεν θα γίνει αυτό, βασίζονται σε εξωφρενικές υποθέσεις και έπεσαν πάντα πολύ έξω μέχρι τώρα. Και μέχρι το 2020, με αυτές τις πολιτικές και τη διεθνή κατάσταση, δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Αλλά ας πούμε προς στιγμήν ότι έχουν δίκηο. Πάλι 120% δεν είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο Μνημόνιο!
Μένοντας με μη βιώσιμο χρέος τι σημαίνει; ‘Oτι πάμε είτε σε χρεωκοπία είτε σε καινούρια αναδιάρθρωση. Αλλά ενώ τώρα έχουμε στην αρμοδιότητα της Βουλής να αποφασίζει τους όρους αποπληρωμής του δικαίου και των δικαστηρίων να εκδικάζουν τις διαφορές. Αύριο, το αγγλικό δίκαιο, το πιο φιλικό για τον πιστωτή, θα διέπει τα ομόλογα. Και ξένα δικαστήρια θα εκδικάζουν τις διαφορές τους. Τώρα βέβαια επειδή στη χώρα μας οργιάζει η απάτη, θα φέρει ο Παπαδήμος μια σαχλαμάρα, ότι τις δημευτικές αποφάσεις θα τις εκτελούν ελληνικά δικαστήρια και θα πανηγυρίσουν οι καραγκιόζηδες. Θα μας κλείσουν το μάτι και θα μας πουν ότι αυτό που η κυβέρνηση δεν κάνει τώρα, που μπορεί από πλευράς διεθνούς νομιμότητας και πολιτικής ακόμα να το κάνει, θα το κάνει αύριο ο Ειρηνοδίκης της Κοζάνης, αμφισβητώντας όλη τη διεθνή νομιμότητα και τις συνθήκες που θα επικυρώσουν δια της υπογραφής τους οι εκπρόσωποι της Ελλάδας. Αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη οι Αμερικανοί όταν επαναστάτησαν κατά των ‘Aγλλων, οι Μπολσεβίκοι, ο Κάστρο. Αλλά δεν είναι βέβαια το απλούστερο πράγμα. Οι τίτλοι έχουν σημασία. Ο Εφραίμ χρησιμοποιεί πεντακόσια χρόνια μετά τα χρυσόβουλα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Λέτε οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου και τα ευρωπαϊκά κράτη να μας αφήσουν εύκολα να κάνουμε ότι θέλουμε, να μη χρησιμοποιήσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας της χώρας, που ετοιμάζεται να τους δώσει αυτές τις μέρες, κατά τρόπο εγκληματικό και προδοτικό, η κυβέρνηση;
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό. Σήμερα, νόμισμα της χώρας είναι το ευρώ. Δεν γνωρίζουμε όμως αν θα υπάρχει ευρώ αύριο, αν εμείς δεν θα θελήσουμε ή αυτοί δεν θα μας υποχρεώσουν να φύγουμε. Τι γίνεται με το χρέος σε αυτή την περίπτωση. Αν είμαστε σε ελληνικό δίκαιο και ελληνικά δικαστήρια το κάνουμε δραχμές και το αφήνουμε να παρακολουθεί την εξέλιξη του ΑΕΠ. Κατά πάσα πιθανότητα θα πληθωρισθεί. Αν τόχουμε δέσει τώρα σε ευρώ, με το αγγλικό δίκαιο, κινδυνεύει να διπλασιασθεί ή να τριπλασιασθεί.
Το χρέος υπό ελληνικό δίκαιο είναι όπλο της χώρας και για να αποφύγει την άτακτη χρεωκοπία και τη δήμευση της περιουσίας της και για να εμποδίσει τυχόν εξαναγκασμό σε αποχώρηση υπό δυσμενείς όρους από το ευρώ και για να επιχειρήσει μονομερή ήπια αναδιάρθρωση σε περίπτωση αποχώρησης. Χρέος στο αγγλικό δίκαιο, σε συνδυασμό μάλιστα με EFSF, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και νέα δανειακή, σημαίνει ότι οι πιστωτές γίνονται νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας, με εξευτελιστικό αντίτιμο. Αφοπλίζουν νομικά και πολιτικά, γιατί θα γίνουν με την υπογραφή της, την Ελλάδα, προτού της επιτεθούν οικονομικά και με άλλα ίσως μέσα, αυτό που κάνανε δηλαδή στο ΕΑΜ με τη Βάρκιζα, ή πήγαν να κάνουν με το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο. Διατήρησαν την επιγραφή Κυπριακή Δημοκρατία και πήγαν να πάρουν όλο το περιεχόμενο του κράτους, τα μέσα να ασκεί την κυριαρχία και ανεξαρτησία του.
Ερ. Αν διαλυθεί η Ευρωζώνη…
Απ. Τότε είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα, γιατί δεν ξέρω με ποιο νόμισμα θα αντικαταστήσουν το ευρώ, ποιους όρους κ.λπ. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η Ε.Ε. περνάει μια πολύ μεγάλη κρίση, πιθανώς να γίνει ένας πολύ μεγάλος πόλεμος δίπλα μας, στη Μέση Ανατολή, και δεν ξέρω εάν υπάρχει σχέδιο εμπλοκής Ελλάδας και Κύπρου. Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στην χειρότερη κρίση από το 1929. Είναι κυριολεκτικά τρέλα υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα να κατοχυρώσει νομικά αξιώσεις των πιστωτών.
Προτού όμως διαλυθεί η ευρωζώνη, εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε το δικό μας πρόβλημα. Να πααμείνουμε στο ελληνικό δίκαιο και τα δικαστήρια. ‘Oπως και η συμμετοχή στην ευρωζώνη και την ΕΕ συνεπάγεται όχι μόνο προβλήματα και υποχρεώσεις, εμπεριέχει και τεράστιες δυνατότητες, πολύ μεγάλα θεσμικά και πολιτικά όπλα για μια χώρα μέλος, που φυσικά, αυτή η κυβέρνηση και η προηγούμενη, όχι μόνο δεν χρησιμοποίησαν, έκαναν ότι μπορούσαν για να τα αχρηστέψουν. Η συζήτηση για ευρώ ή δραχμή είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ανόητη με τον τρόπο που διεξάγεται. Δεν μας επιτίθεται άλλωστε η ΕΕ, ούτε το ευρώ είναι το μεγαλύτερο από τα προβλήματά μας. Μας επιτίθεται το χρηματιστικό κεφάλαιο, η Αυτοκρατορία του Χρήματος, πανταχού παρούσα στις οικονομικές και πολιτικές δομές της Ευρώπης και των κρατών της. Την Ευρώπη πρέπει να την αντιληφθούμε ως το αντικειμενικό πεδίο μάχης στο οποίο βρισκόμαστε. Κι αν φύγουμε, πρέπει να το κάνουμε γιατί εξυπηρετεί τον αγώνα μας. Και η Ελλάδα του Πιουριφόι είχε εθνικό νόμισμα, δεν ήταν όμως ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα. Συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένης ανάλυσης, όπως έλεγε ο αγαπητός στους περισσότερους αριστερούς Λένιν, συγκεκριμένη ανάλυση σε κάθε στροφή της πορείας, για κάθε πρόβλημα που τίθεται μπροστά μας.
Ερώτ. Ουσιαστικά μιλάτε για μια έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους. Η Αριστερά συνειδητοποιεί τον κίνδυνο;
Απάντ. Ασφαλώς. Και έχει τρομοκρατηθεί, όπως και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, στην καλύτερη περίπτωση τα λέει στη Βουλή, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, που την τιμά με την παρουσία του αυτή την εποχή της απίστευτης κοινοβουλευτικής παρακμής.Μέχρις εκεί. Η αροστερά στο σύνολό της συνεχίζει τις “συνήθεις δραστηριότητες”, τις εκδηλώσεις, τις εκλογικές προετοιμασίες κλπ. Η ανθρωπότητα, έλεγε ο Μαρξ, θέτει τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει. Αντιστρόφως, οι άνθρωποι, όταν φοβόμαστε ότι δεν μπορούμε να βρούμε ικανοποιητική απάντηση, αποφεύγουμε συνήθως το πρόβλημα, ή προσπαθούμε να το περιορίσουμε στις διαστάσεις που νομίζουμε ότι τα καταφέρνουμε. Μόνο που τα προβλήματα είναι αντικειμενικά. Αν η ανάλυση που κάναμε προηγουμένως είναι σωστή, θάπρεπε όσοι τη συμμερίζονται νάχουν βγει προ πολλού στα κεραμίδια, νάχουν κάνει ότι περνάει από το χέρι τους για να διαφωτίσουν τον ελληνικό λαό και να τον ξεσηκώσουν με όλα τα μέσα, παρουσιάζοντάς τους και τις εναλλακτικές προτάσεις τους.
Εμείς, ως Σπίθα, είμαστε περήφανοι γιατί αναδείξαμε πολύ νωρίς το θέμα του αγγλικού δικαίου και της δανειακής σύμβασης και καταφέραμε, με τη φασαρία που κάναμε, να το εγγράψουμε τουλάχιστο στη δημόσια συζήτηση. Αλλά απέχει πολύ αυτό το αποτέλεσμα από το να μας ικανοποιεί. Στις αρχές Δεκεμβρίου, το Συνέδριο της Σπίθας απευθύνθηκε σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ζητώντας τους να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να ενωθούν στον αγώνα αυτό και για να σταματήσει η πολιτική ανωμαλία που συνιστά η μη διεξαγωγή εκλογών σε συνθήκες προφανούς δυσαρμονίας εντολής, λαϊκής βούλησης και κυβέρνησης. Πριν από είκοσι μέρες προτείναμε στον Αλέξη Τσίπρα να οργανωθούν άμεσα, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώσεις όλων των δυνάμεων που είναι αντίθετες στις συμφωνίες αυτές, από τον Πάνο Καμμένο έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να δώσουμε το σήμα ότι καμιά διαφορά δεν μπορεί να μας χωρίσει μπροστά στο ύψιστο διακύβευμα για τον ελληνικό λαό, ότι για μας δεν έχει σημασία από πού ερχόμαστε, αλλά το που πάμε. Φάνηκε προς στιγμήν να συμμερίζεται αυτή την άποψη, απάντηση όμως δεν πήραμε τελικά. Επαναλαμβάνω και τώρα δημόσια την πρόταση αυτή. Τάπα και στον Παναγιώτη Κουρουμπλή, ελπίζω και σε μια θετική δική του απάντηση. Διατυπώνουμε αυτή την πρόταση προς όλους, είναι ήδη αργά. Ελπίζω, η εκδήλωση για το ΕΛΑΔΑ, την ερχόμενη Τετάρτη, να γίνει και μια εκδήλωση αποφασιστικότητας να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.
Θέλουμε μαζί μας και την ηγεσία του ΚΚΕ, που έχει την εμπιστοσύνη μιας μερίδας των πιο καταπιεσμένων στρωμάτων του λαού μας. Δεν καταλαβαίνουμε πως δεν μπορεί π.χ. να “μυρίσει” τον Τσίπρα, δεν μπορεί να προχωρήσει σε καμιά συνεργασία με κανένα, ενώ μπορούσε μια χαρά να κάνει κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη. Εικόνισμα έκαναν τον Λένιν, αλλά ξέχασαν το περίφημο σύνθημά του “χτυπάμε μαζί, βαδίζουμε χωριστά”, που τον οδήγησε ακόμα και σε συμμαχία με τους παλαιοημερολογίτες για να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα στην τσαρική Ρωσία και τον έκανε να πει την περίφημη φράση του “και με το διάβολο και με τη γιαγιά του θα συνεργαστώ για να πετύχει ο αγώνας μου”. Αλλά ο Λένιν, ότι και αν του προσάψει κανείς, ήθελε να δώσει αγώνα και ήθελε και να νικήσει και είχε και το μυαλό για να το καταφέρει. Η δήθεν υπερεπαναστατική πολιτική και φρασεολογία είναι ο συντομότερος δρόμος για την ήττα, όπως απέδειξε το κλασικό παράδειγμα του Γερμανικού ΚΚ, που κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει τον Χίτλερ στην εξουσία και τον ευρωπαϊκό σοσιαλισμό σε μια ήττα από την οποία, στην πραγματικότητα, ουδέποτε συνήλθε.
Σε ότι αφορά τον κ. Κουβέλη, δεν έχω πεισθεί ακόμα ότι πρόκειται περί αριστεράς, ίσως οι πράξεις τους στην πορεία μας πείσουν. Αλλά και δημοκράτης δεν μπορείς να είσαι, αν δεν πολεμάς αποφασιστικά το μνημόνιο. Γιατί είναι γραμμένη στις εξισώσεις του η κατάργηση της δημοκρατίας. Ισως με βρίσκουν κάπως αυστηρό, αλλά από αυτούς εξαρτάται να με διαψεύσουν
Απ. Συμμετέχει. Βοηθώντας τις θέσεις των τραπεζών εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, προφανώς ελεγχόμενη από τις Τράπεζες, τον Σόρος, τον Ρόντος κλπ., αλλά και γιατί η ελληνική πολιτική τάξη έχει παραδοθεί ψυχολογικά, είναι έτοιμη να υπογράψει ότι χαρτί της βάλουνε μπροστά της. Υπερασπίζεται τις θέσεις του Νταλάρα εναντίον της Ελλάδας και γι’ αυτό βγήκε αυτός και είπε στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και αλλού ότι δεν έχει κανένα παράπονο με την Αθήνα, έχει όμως με τη Γερμανία και το ΔΝΤ που, για δικούς τους λόγους, μπλόκαραν μέχρι στιγμής τη συμφωνία απαιτώντας καλύτερα επιτόκια για την Ελλάδα! Ζητάνε χαμηλότερο επιτόκιο για τα ομόλογα από αυτό που ζητάει η Αθήνα! Το αγγλικό δίκαιο μάλιστα, που είναι το ατομικό όπλο της Αθήνας στον πόλεμο χρέους, που μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στο θάνατο και τη σωτηρία της Ελλάδας, βγήκαν οι ίδιοι οι Γερμανοί και είπαν στο Βήμα, την Κυριακή, ότι δεν το θέλουν, αλλά δεν επιμένουν αφού το δίνουν οι ’Eλληνες.
Τα ελληνικά ΜΜΕ, που κυρίως έχουν μείνει πια στα χέρια της τρόικας, τα εμφανίζουν αυτά φυσιολογική εξέλιξη. Είναι τμήμα του ψυχολογικού πολέμου που δέχεται ο ελληνικός λαός από την αρχή της κρίσης.
Κατά τη γνώμη μου στην Ελλάδα, σήμερα, εφαρμόζεται το πιο επεξεργασμένο πρόγραμμα ψυχολογικού πολέμου και χειραγώγησης της σκέψης ελίτ και κοινωνίας στην παγκόσμια ιστορία. Eίναι απίστευτα αυτά που κάνουν, δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει κανείς. Να βγάζουν π.χ., την υπαρκτή τερατωδία του νέου μνημονίου μπροστά, και φροντίζουν να καλύψουν έτσι το πολύ χειρότερο έγκλημα των ομολόγων. Ο κόσμος τώρα δεν ξέρει ότι και το χειρότερο μνημόνιο μπορεί να ανατραπεί από τη Βουλή, όχι όμως να ξαναγυρίσουν τα ομόλογα στο ελληνικό δίκαιο ή να μην ισχύσουν οι όροι μιας διεθνούς συνθήκης όπως η δανειακή, αν ψηφιστεί από ενισχυμένη πλειοψηφία στη Βουλή. Για να αρνηθείς αύριο τέτοιες συνθήκες, πρέπει να κάνεις επανάσταση, νάρθεις σε πλήρη ρήξη με το διεθνές σύστημα.
Με τον τρόπο που τα μέσα παρουσιάζουν το PSI, κάνουν να φαίνεται φυσιολογική η προδοσία και η συνθηκολόγηση της χώρας για να μη ξεσηκωθούν οι ‘Ελληνες. Είναι μια διαδικασία εξοικείωσης, την ίδια που περνάει φερ¨ειπείν ένας νεκροθάφτης, κάποιος που δουλεύει με τα σκουπίδια ή σε ένα σφαγείο. Του φαίνεται φυσιολογική η μυρωδιά και καταλήγει να την αποδέχεται. Αλλοιώς δεν μπορείς να δουλέψεις. Aυτό συνέβη στον ελληνικό λαό με κολοσσιαίες πολιτικές συνέπειες. Βέβαια υπάρχει και πιο σπουδαίο σκέλος στην καμπάνια. Να δοθεί η εντύπωση και δυστυχώς έχει δοθεί, ότι δεν γίνεται τίποτα. ‘Aμα το πιστέψεις αυτό τέλειωσες. Ο λαός θα ξυπνήσει, γιατί η πραγματικότητα είναι ισχυρότερη από την καλύτερη πλύση εγκεφάλου, όταν όμως ξυπνήσει θα είναι σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση. Γι’ αυτό και προσωπικά, ως δημοσιογράφος, πιστεύω ότι θα ήταν σοβαρό σφάλμα και δεν θα είχε κανένα νόημα να πάμε τώρα, που επιχειρούν τη μεγάλη εγχείρηση του ελληνικού λαού, που θέλουν να αφανίσουν αυτό τον λαό και το κράτος του, σε απεργία διαρκείας των δημοσιογράφων, να θέσουμε δηλαδή τον ελληνικό λαό σε κατάσταση καταστολής, να αποκοιμιέται με σήριαλ την ώρα που του κατακρεουργούν τη χώρα. Εκτός αν πιστεύουμε κι εμείς ότι δεν γίνεται τίποτα με τα γενικά και περιοριστούμε σε κλαδικές κινητοποιήσεις. Το πρόβλημά μας όμως είναι γενικό, ελληνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο.
Ερ. Έχετε αναδείξει πολύ το ζήτημα της υπαγωγής του «κουρεμένου» χρέους στο αγγλικό δίκαιο…
Απ. Και τα ελληνικά δικαστήρια, έχει εξίσου μεγάλη σημασία. Αν μας δίνανε ένα κούρεμα ικανοποιητικό, ας πούμε 80%, που θα μπορούσαμε άνετα να διεκδικήσουμε με τους παρόντες συσχετισμούς, αλλά δεν το κάνει η κυβέρνηση, γιατί δεν είναι ελληνική κυβέρνηση, το ζήτημα του δικαίου και των δικαστηρίων δεν θα ήταν σοβαρό. Αν η συμφωνία της 26.10, που οδηγεί στο “πακέτο PSI, νέο μνημόνιο, νέα δανειακή”, οδηγούσε σε βιώσιμο χρέος, δεν θα ήταν σπουδαία η διαφορά. Αλλά δεν οδηγούν. Οι ίδιοι το παραδέχονται που τις έφτιαξαν. Λένε ότι θα πάνε το ελληνικό χρέος σε 120% το 2020. Φυσικά δεν θα γίνει αυτό, βασίζονται σε εξωφρενικές υποθέσεις και έπεσαν πάντα πολύ έξω μέχρι τώρα. Και μέχρι το 2020, με αυτές τις πολιτικές και τη διεθνή κατάσταση, δεν θα υπάρχει Ελλάδα. Αλλά ας πούμε προς στιγμήν ότι έχουν δίκηο. Πάλι 120% δεν είναι βιώσιμο. Με 120% μπήκαμε στο Μνημόνιο!
Μένοντας με μη βιώσιμο χρέος τι σημαίνει; ‘Oτι πάμε είτε σε χρεωκοπία είτε σε καινούρια αναδιάρθρωση. Αλλά ενώ τώρα έχουμε στην αρμοδιότητα της Βουλής να αποφασίζει τους όρους αποπληρωμής του δικαίου και των δικαστηρίων να εκδικάζουν τις διαφορές. Αύριο, το αγγλικό δίκαιο, το πιο φιλικό για τον πιστωτή, θα διέπει τα ομόλογα. Και ξένα δικαστήρια θα εκδικάζουν τις διαφορές τους. Τώρα βέβαια επειδή στη χώρα μας οργιάζει η απάτη, θα φέρει ο Παπαδήμος μια σαχλαμάρα, ότι τις δημευτικές αποφάσεις θα τις εκτελούν ελληνικά δικαστήρια και θα πανηγυρίσουν οι καραγκιόζηδες. Θα μας κλείσουν το μάτι και θα μας πουν ότι αυτό που η κυβέρνηση δεν κάνει τώρα, που μπορεί από πλευράς διεθνούς νομιμότητας και πολιτικής ακόμα να το κάνει, θα το κάνει αύριο ο Ειρηνοδίκης της Κοζάνης, αμφισβητώντας όλη τη διεθνή νομιμότητα και τις συνθήκες που θα επικυρώσουν δια της υπογραφής τους οι εκπρόσωποι της Ελλάδας. Αρνήθηκαν να πληρώσουν τα χρέη οι Αμερικανοί όταν επαναστάτησαν κατά των ‘Aγλλων, οι Μπολσεβίκοι, ο Κάστρο. Αλλά δεν είναι βέβαια το απλούστερο πράγμα. Οι τίτλοι έχουν σημασία. Ο Εφραίμ χρησιμοποιεί πεντακόσια χρόνια μετά τα χρυσόβουλα Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Λέτε οι μεγάλες τράπεζες του κόσμου και τα ευρωπαϊκά κράτη να μας αφήσουν εύκολα να κάνουμε ότι θέλουμε, να μη χρησιμοποιήσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας της χώρας, που ετοιμάζεται να τους δώσει αυτές τις μέρες, κατά τρόπο εγκληματικό και προδοτικό, η κυβέρνηση;
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα, πολύ σημαντικό. Σήμερα, νόμισμα της χώρας είναι το ευρώ. Δεν γνωρίζουμε όμως αν θα υπάρχει ευρώ αύριο, αν εμείς δεν θα θελήσουμε ή αυτοί δεν θα μας υποχρεώσουν να φύγουμε. Τι γίνεται με το χρέος σε αυτή την περίπτωση. Αν είμαστε σε ελληνικό δίκαιο και ελληνικά δικαστήρια το κάνουμε δραχμές και το αφήνουμε να παρακολουθεί την εξέλιξη του ΑΕΠ. Κατά πάσα πιθανότητα θα πληθωρισθεί. Αν τόχουμε δέσει τώρα σε ευρώ, με το αγγλικό δίκαιο, κινδυνεύει να διπλασιασθεί ή να τριπλασιασθεί.
Το χρέος υπό ελληνικό δίκαιο είναι όπλο της χώρας και για να αποφύγει την άτακτη χρεωκοπία και τη δήμευση της περιουσίας της και για να εμποδίσει τυχόν εξαναγκασμό σε αποχώρηση υπό δυσμενείς όρους από το ευρώ και για να επιχειρήσει μονομερή ήπια αναδιάρθρωση σε περίπτωση αποχώρησης. Χρέος στο αγγλικό δίκαιο, σε συνδυασμό μάλιστα με EFSF, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και νέα δανειακή, σημαίνει ότι οι πιστωτές γίνονται νόμιμοι ιδιοκτήτες της χώρας, με εξευτελιστικό αντίτιμο. Αφοπλίζουν νομικά και πολιτικά, γιατί θα γίνουν με την υπογραφή της, την Ελλάδα, προτού της επιτεθούν οικονομικά και με άλλα ίσως μέσα, αυτό που κάνανε δηλαδή στο ΕΑΜ με τη Βάρκιζα, ή πήγαν να κάνουν με το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο. Διατήρησαν την επιγραφή Κυπριακή Δημοκρατία και πήγαν να πάρουν όλο το περιεχόμενο του κράτους, τα μέσα να ασκεί την κυριαρχία και ανεξαρτησία του.
Ερ. Αν διαλυθεί η Ευρωζώνη…
Απ. Τότε είναι πιο περίπλοκο το ζήτημα, γιατί δεν ξέρω με ποιο νόμισμα θα αντικαταστήσουν το ευρώ, ποιους όρους κ.λπ. Το σίγουρο είναι ότι η χώρα είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η Ε.Ε. περνάει μια πολύ μεγάλη κρίση, πιθανώς να γίνει ένας πολύ μεγάλος πόλεμος δίπλα μας, στη Μέση Ανατολή, και δεν ξέρω εάν υπάρχει σχέδιο εμπλοκής Ελλάδας και Κύπρου. Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στην χειρότερη κρίση από το 1929. Είναι κυριολεκτικά τρέλα υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα να κατοχυρώσει νομικά αξιώσεις των πιστωτών.
Προτού όμως διαλυθεί η ευρωζώνη, εμείς πρέπει να αντιμετωπίσουμε το δικό μας πρόβλημα. Να πααμείνουμε στο ελληνικό δίκαιο και τα δικαστήρια. ‘Oπως και η συμμετοχή στην ευρωζώνη και την ΕΕ συνεπάγεται όχι μόνο προβλήματα και υποχρεώσεις, εμπεριέχει και τεράστιες δυνατότητες, πολύ μεγάλα θεσμικά και πολιτικά όπλα για μια χώρα μέλος, που φυσικά, αυτή η κυβέρνηση και η προηγούμενη, όχι μόνο δεν χρησιμοποίησαν, έκαναν ότι μπορούσαν για να τα αχρηστέψουν. Η συζήτηση για ευρώ ή δραχμή είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ανόητη με τον τρόπο που διεξάγεται. Δεν μας επιτίθεται άλλωστε η ΕΕ, ούτε το ευρώ είναι το μεγαλύτερο από τα προβλήματά μας. Μας επιτίθεται το χρηματιστικό κεφάλαιο, η Αυτοκρατορία του Χρήματος, πανταχού παρούσα στις οικονομικές και πολιτικές δομές της Ευρώπης και των κρατών της. Την Ευρώπη πρέπει να την αντιληφθούμε ως το αντικειμενικό πεδίο μάχης στο οποίο βρισκόμαστε. Κι αν φύγουμε, πρέπει να το κάνουμε γιατί εξυπηρετεί τον αγώνα μας. Και η Ελλάδα του Πιουριφόι είχε εθνικό νόμισμα, δεν ήταν όμως ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα. Συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένης ανάλυσης, όπως έλεγε ο αγαπητός στους περισσότερους αριστερούς Λένιν, συγκεκριμένη ανάλυση σε κάθε στροφή της πορείας, για κάθε πρόβλημα που τίθεται μπροστά μας.
Ερώτ. Ουσιαστικά μιλάτε για μια έμμεση κατάλυση του ελληνικού κράτους. Η Αριστερά συνειδητοποιεί τον κίνδυνο;
Απάντ. Ασφαλώς. Και έχει τρομοκρατηθεί, όπως και οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις της χώρας. Κρύβει το κεφάλι της στην άμμο, στην καλύτερη περίπτωση τα λέει στη Βουλή, όπως ο Αλέξης Τσίπρας, που την τιμά με την παρουσία του αυτή την εποχή της απίστευτης κοινοβουλευτικής παρακμής.Μέχρις εκεί. Η αροστερά στο σύνολό της συνεχίζει τις “συνήθεις δραστηριότητες”, τις εκδηλώσεις, τις εκλογικές προετοιμασίες κλπ. Η ανθρωπότητα, έλεγε ο Μαρξ, θέτει τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει. Αντιστρόφως, οι άνθρωποι, όταν φοβόμαστε ότι δεν μπορούμε να βρούμε ικανοποιητική απάντηση, αποφεύγουμε συνήθως το πρόβλημα, ή προσπαθούμε να το περιορίσουμε στις διαστάσεις που νομίζουμε ότι τα καταφέρνουμε. Μόνο που τα προβλήματα είναι αντικειμενικά. Αν η ανάλυση που κάναμε προηγουμένως είναι σωστή, θάπρεπε όσοι τη συμμερίζονται νάχουν βγει προ πολλού στα κεραμίδια, νάχουν κάνει ότι περνάει από το χέρι τους για να διαφωτίσουν τον ελληνικό λαό και να τον ξεσηκώσουν με όλα τα μέσα, παρουσιάζοντάς τους και τις εναλλακτικές προτάσεις τους.
Εμείς, ως Σπίθα, είμαστε περήφανοι γιατί αναδείξαμε πολύ νωρίς το θέμα του αγγλικού δικαίου και της δανειακής σύμβασης και καταφέραμε, με τη φασαρία που κάναμε, να το εγγράψουμε τουλάχιστο στη δημόσια συζήτηση. Αλλά απέχει πολύ αυτό το αποτέλεσμα από το να μας ικανοποιεί. Στις αρχές Δεκεμβρίου, το Συνέδριο της Σπίθας απευθύνθηκε σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας, ζητώντας τους να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να ενωθούν στον αγώνα αυτό και για να σταματήσει η πολιτική ανωμαλία που συνιστά η μη διεξαγωγή εκλογών σε συνθήκες προφανούς δυσαρμονίας εντολής, λαϊκής βούλησης και κυβέρνησης. Πριν από είκοσι μέρες προτείναμε στον Αλέξη Τσίπρα να οργανωθούν άμεσα, στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, συγκεντρώσεις όλων των δυνάμεων που είναι αντίθετες στις συμφωνίες αυτές, από τον Πάνο Καμμένο έως την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, να δώσουμε το σήμα ότι καμιά διαφορά δεν μπορεί να μας χωρίσει μπροστά στο ύψιστο διακύβευμα για τον ελληνικό λαό, ότι για μας δεν έχει σημασία από πού ερχόμαστε, αλλά το που πάμε. Φάνηκε προς στιγμήν να συμμερίζεται αυτή την άποψη, απάντηση όμως δεν πήραμε τελικά. Επαναλαμβάνω και τώρα δημόσια την πρόταση αυτή. Τάπα και στον Παναγιώτη Κουρουμπλή, ελπίζω και σε μια θετική δική του απάντηση. Διατυπώνουμε αυτή την πρόταση προς όλους, είναι ήδη αργά. Ελπίζω, η εκδήλωση για το ΕΛΑΔΑ, την ερχόμενη Τετάρτη, να γίνει και μια εκδήλωση αποφασιστικότητας να μην περάσουν αυτά τα μέτρα.
Θέλουμε μαζί μας και την ηγεσία του ΚΚΕ, που έχει την εμπιστοσύνη μιας μερίδας των πιο καταπιεσμένων στρωμάτων του λαού μας. Δεν καταλαβαίνουμε πως δεν μπορεί π.χ. να “μυρίσει” τον Τσίπρα, δεν μπορεί να προχωρήσει σε καμιά συνεργασία με κανένα, ενώ μπορούσε μια χαρά να κάνει κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη. Εικόνισμα έκαναν τον Λένιν, αλλά ξέχασαν το περίφημο σύνθημά του “χτυπάμε μαζί, βαδίζουμε χωριστά”, που τον οδήγησε ακόμα και σε συμμαχία με τους παλαιοημερολογίτες για να υπερασπιστεί τα δημοκρατικά δικαιώματα στην τσαρική Ρωσία και τον έκανε να πει την περίφημη φράση του “και με το διάβολο και με τη γιαγιά του θα συνεργαστώ για να πετύχει ο αγώνας μου”. Αλλά ο Λένιν, ότι και αν του προσάψει κανείς, ήθελε να δώσει αγώνα και ήθελε και να νικήσει και είχε και το μυαλό για να το καταφέρει. Η δήθεν υπερεπαναστατική πολιτική και φρασεολογία είναι ο συντομότερος δρόμος για την ήττα, όπως απέδειξε το κλασικό παράδειγμα του Γερμανικού ΚΚ, που κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να οδηγήσει τον Χίτλερ στην εξουσία και τον ευρωπαϊκό σοσιαλισμό σε μια ήττα από την οποία, στην πραγματικότητα, ουδέποτε συνήλθε.
Σε ότι αφορά τον κ. Κουβέλη, δεν έχω πεισθεί ακόμα ότι πρόκειται περί αριστεράς, ίσως οι πράξεις τους στην πορεία μας πείσουν. Αλλά και δημοκράτης δεν μπορείς να είσαι, αν δεν πολεμάς αποφασιστικά το μνημόνιο. Γιατί είναι γραμμένη στις εξισώσεις του η κατάργηση της δημοκρατίας. Ισως με βρίσκουν κάπως αυστηρό, αλλά από αυτούς εξαρτάται να με διαψεύσουν
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012
ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ
O Χρήστος Ροζάκης, ο Κώστας Σημίτης και η σταύρωση των Ελλήνων
Τoυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Δευτέρα, εφτά το πρωί. Διασχίζω βιαστικά την πλατεία της Αγίας Παρασκευής και σκέφτομαι τι θα γράψω. Το μάτι μου πιάνει στα γρήγορα την εικόνα στο παγκάκι, δυο ανθρώπους καθισμένους μαζί, ίσως ελπίζοντας ότι, παρέα, αντιστέκονται καλύτερα στη παγωνιά, βυθισμένοι στον ανήσυχο ύπνο τους. Το μνημόνιο εν δράσει, προλαβαίνω να σκεφτώ, προτού το βλέμμα αποτραβηχτεί εξίσου γρήγορα, αμήχανο μπρος στα συντρίμμια των Ελλήνων, τρομαγμένο από το φόβο ότι δεν αντικρίζει παρά το μέλλον μας.
¨Ομως αυτό είναι το μέλλον, αν αφήσουμε, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, τα πράγματα να εξελίσσονται έτσι. Δέκα εκατομμύρια ανθρωπάκια, σκέφτομαι, λίγο αυστηρός ίσως, αλλά οι συνθήκες τέτοιες είναι, βάλαμε το κεφάλι στην άμμο, περιμένοντας ένα θαύμα που μόνο εμείς θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε, επιδιδόμενοι σε προσωπικές, μα αδιέξοδες στρατηγικές σωτηρίας. Οι επιβάτες του Τιτανικού δεν σώζονται με στουπί στα φινιστρίνια. Πρέπει να ανεβούνε στη γέφυρα, να πλακώσουν στο ξύλο το πλήρωμα, να αλλάξουν την πορεία του καραβιού.
Η αξιοπρέπεια, υπό διωγμόν στα ανώτερα, διευθυντικά στρώματα, τα έργα και τις ημέρες των οποίων παρακολουθούμε, πάλι άναυδοι, στη Μαφία του Θερμαϊκού, βρίσκει τώρα καταφύγιο στα έγκατά της κοινωνίας. Στον ζητιάνο της Αλεξάνδρας, που είδα τις προάλλες. Μια γυναίκα του άφησε ένα ευρώ κι αυτός άρχισε να φώναζει “Κυρία, κυρία”. Γύρισε με τα πολλά αυτή και της έδειξε τα πενήντα ευρώ που της είχαν πέσει.
Αγγλικό Δίκαιο και αξιοπρέπεια: η περίπτωση Χρήστου Ροζάκη
Μιας και μιλάμε για αξιοπρέπεια, τη στιγμή της σταύρωσης για τον ελληνικό λαό, έρχεται ένας ακαδημαϊκός, ο Χρήστος Ροζάκης, να βάλει το όποιο κύρος του στην υπηρεσία των ψευδών που διασπείρονται προς δικαιολόγηση της κυβέρνησης Παπαδήμου-Soros. Καρφώνει κι αυτός ένα καρφί στο σταυρό της Ελλάδας, για λογαριασμό μιας Αυτοκρατορίας του Χρήματος, που επιδιώκει κοινωνικό ολοκαύτωμα στην Ευρώπη, τυφλή, όπως ο καρκίνος, στις αυτοκαταστροφικές συνέπειες της δράσης της.
Με το άρθρο του στο Βήμα ο δικαστής διεκδικεί θέση πειθήνιου μαθητή του Αίλιου Αριστείδη. Πρέπει το άρθρο να διαβαστεί από όλους τους ‘Ελληνες, να μάθουν τι ποιότητας είναι μια μερίδα του “πνευματικού κόσμου”. Λέει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε το αγγλικό δίκαιο για τα ομόλογα. Ισχυριζόμενος, σε αντίθεση με όλους τους ειδικούς, νομικούς και οικονομολόγους, εδώ και διεθνώς, που τα έχουν άλλωστε επανειλημμένως πει ακόμα και στην εφημερίδα που φιλοξενεί τις απόψεις του, ότι το αγγλικό δίκαιο δεν είναι εξόχως φιλικό προς τον δανειστή και εχθρικό προς τον δανειζόμενο. Υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι με τη συμφωνία θα γλυτώσουν από τις κατασχέσεις η Ακρόπολη και άλλα μνημεία, τα μουσεία, τα νοσοκομεία και τα κτίσματα προ του 1453, κάτι που θεωρεί μεγάλη εθνική επιτυχία!
Προσπαθεί να υποστηρίξει ότι η πρόβλεψη για ελληνικά δικαστήρια αρμόδια, όχι για την εκδίκαση, αλλά για την εκτέλεση των δημευτικών αποφάσεων ελληνικής περιουσίας, έχει τάχα μου κάποια σημασία. Κοροϊδεύει δηλαδή αναίσχυντα τους αναγνώστες της εφημερίδας, γιατί δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ότι ο Πρωτοδίκης Αργοστολίου φερ’ ειπείν, δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει αύριο τη διεθνή νομιμότητα, σηκώνοντας επιτυχώς παγκόσμιο αντάρτικο εναντίον των μεγαλύτερων τραπεζών, αρνούμενος εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, για να κάνει κάτι που δεν τολμά ή δεν θέλει να κάνει τώρα, νομίμως, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο, και με ουρανοκατέβατο σύμμαχο το ΔΝΤ και το Βερολίνο, η κυβέρνηση των φίλων του κ. Ροζάκη, όργανο του Τσαρλς Νταλάρα, απαιτώντας ή επιβάλλοντας ικανοποιητικό κούρεμα στο ελληνικό χρέος προς ιδιώτες.
Αφού κακοποιήσει την επιστήμη που υποτίθεται ότι διακονεί, ο αρθρογράφος μπαίνει στα χωράφια των οικονομικών που δεν κατέχει, εγκαταλείποντας κάθε επιστημονική δεοντολογία για να υιοθετήσει τη διανοητική άνεση συνηγόρου, που κινητοποιεί όποιο επιχείρημα τούρχεται στο μυαλό, για να υπερασπίσει έναν πελάτη, ανεξαρτήτως ενοχής ή αθωότητος - και ο πελάτης δεν είναι, εδώ, o ελληνικός λαός. Το βασικό κριτήριο για το αν είναι καλή μια συμφωνία αναδιάρθρωσης είναι αν αφήνει μια χώρα με βιώσιμο χρέος. Εδώ, ο κ. Ροζάκης υποστηρίζει αντίθετη άποψη από τον Ολιβιέ Μπλανσάρ και δεκάδες άλλους παγκόσμιας φήμης οικονομολόγους, περιλαμβανομένου του ίδιου του ΔΝΤ και της Γερμανίας, που υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία που προτείνει ο Νταλάρα και αποδέχεται ασμένως ο Παπαδήμος, και όσοι τον στηρίζουν, δεν οδηγεί σε βιώσιμο χρέος. Αυτό που κάνει η πρόταση Νταλάρα, είναι ότι παίρνει από το παράθυρο, δια των επιτοκίων, ότι κληθούν να χάσουν, υποτίθεται, γιατί τόχασαν ήδη στην αγορά, οι τράπεζες, από την απομείωση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων. Ταυτόχρονα, δένουν πισθάγκωνα την Ελλάδα, κατοχυρώνοντας, δια του αγγλικού δικαίου, τις απαιτήσεις τους από τη χώρα. Την οδηγούν στη χρεωκοπία και επιτρέπουν την αποβολή της από το ευρώ, χωρίς συνέπειες για τους δανειστές.
Οι αναγνώστες του Βήματος κινδυνεύουν να πάθουν σχιζοφρένεια αν μπουν στον κόπο να μελετήσουν όσα γράφει η εφημερίδα τους. Στη σελίδα 4, η εφημερίδα έχει μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία, που, παραδόξως (;), αποφεύγει να προβάλλει. Ανώτατος αξιωματούχος του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών αποκαλύπτει ότι, πρώτον, το Βερολίνο εκτιμά ότι είναι καλύτερο να παραμείνει το ελληνικό δίκαιο, δεύτερο, ότι το Βερολίνο δεν επιμένει σε αυτό, αφού δεν επιμένουν οι ’Ελληνες! Ο Νταλάρα άλλωστε δεν σταματάει να απονέμει, με δηλώσεις, εύσημα στην Αθήνα. Τι να πούμε; Οι κυβερνητικές πράξεις δεν επιδέχονται δημοσιογραφικό σχολιασμό. Μια ευνομούμενη χώρα θα έκλεινε προ πολλού στη φυλακή όσους διαπραγματεύονται κατά τέτοιο τρόπο τις τύχες ενός λαού, ενός έθνους, μιας χώρας. ‘Oπως εσείς, το λιγότερο που θα κάνατε, θα ήταν να παραπέμψετε στο Δικηγορικό Σύλλογο δικηγόρο που υποστηρίζει τα συμφέροντα του αντιδίκου σας ή στον Ιατρικό γιατρό που σας οδηγεί στο θάνατο με την αγωγή του.
Σημίτης και Προβόπουλος ανακτούν την όρασή τους, μόνο για το παρελθόν όμως!
O πρώην Πρωθυπουργός Σημίτης επέκρινε προ ημερών την πορεία στην οποία εισήλθε η χώρα με το Μνημόνιο. Προ ολίγων μηνών, ο ίδιος εκλαϊκευε με άρθρο του τη θεωρία ότι, αφού πρέπει να μείνουμε στην Ευρώπη, πρέπει να κάνουμε ότι μας λένε. Μορφή εξορθολογισμού της υποτέλειας που οδήγησε στο Μνημόνιο.
Ο κεντρικός τραπεζίτης Προβόπουλος δήλωσε ότι η πορεία της χώρας δεν ήταν αναπόφευκτη, όπως υποστηρίζουν για να τη δικαιολογήσουν οι αυτουργοί των μνημονίων. Σωστό, αλλά ένας από αυτούς που την έκαναν αναπόφευκτη ήταν ο ίδιος, υποστηρίζοντάς την. Ποια αξία έχουν οι θέσεις αυτών των ανθρώπων;
Εμείς, ο γράφων και τα Επίκαιρα, έντυπο που γνώρισε άγριο παρασκηνιακό κυνηγητό για τις απόψεις του, ιδίως από τότε που κυκλοφόρησε το ιστορικό τεύχος με τον τίτλο “Το Μνημόνιο της Ντροπής”, τάχουμε πει, γράψει και προβλέψει, πολύ καιρό τώρα και νοιώθουμε απολύτως και τραγικά επιβεβαιωμένοι. Επειδή χωρίς μνήμη δεν υπάρχει κρίση, ας μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ένα μόνο άρθρο μας, δημοσιευμένο στο τεύχος της 10.2.2010 αυτού του περιοδικού, τρεις μήνες πριν από το μνημόνιο. Τότε, θυμίζουμε, όλος ο ελληνικός τύπος αναπαρήγαγε άκριτα τις κυβερνητικές βλακείες ότι ο Παπανδρέου απειλούσε την ΕΕ με προσφυγή στο ΔΝΤ, δηλαδή με αυτοκτονία για να μη τον σκοτώσουν, δασκαλεμένος από τον Σόρος και εμπιστευόμενος τον Στρως-Kαν. Ο γράφων, διαβλέποντας που πάει η κατάσταση, έγραφε επί λέξει:
“Η εμπειρία δεκαετιών επεμβάσεων του ΔΝΤ παγκοσμίως είναι πασίγνωστή. Παντού …το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή οικονομιών και κοινωνιών. Το Ταμείο δεν επεμβαίνει με επιδίωξη να σώσει τις χώρες, αλλά να σιγουρέψει την αποπληρωμή του χρέους. 'Η, για να είμαστε ακριβέστεροι, να διατηρήσει σε κατάσταση μόνιμης χρέωσης τις χώρες”.
Αφού διατυπώναμε κατάλογο εναλλακτικών προτάσεων πολιτικής προς τον κ. Παπανδρέου, ζητώντας του μεταξύ άλλων να σταματήσει να επιτίθεται στη χώρα, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, θέταμε το ερώτημα αν μπορεί να τις εφαρμόσει και καταλήγαμε: “Αν όμως δεν τα κάνει αυτά, και ο ίδιος προσωπικά και η χώρα, θα πάθουν μεγάλες καταστροφές που θα τις θυμούνται πολλές γενηές και οι οποίες ενδεχομένως θα είναι ανεπίστρεπτες”.
Μια εβδομάδα αργότερα επανερχόμαστε (18.2.10), υπογραμμίζοντας ότι η υπαγωγή της Ελλάδας σε πρόγραμμα του ΔΝΤ θα προκαλέσει “σειρά οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών”, θέτοντας σε “σοβαρό κίνδυνο την εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού σε Ελλάδα και Κύπρο”.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σειρά άρθρων και του γράφοντος και άλλων συνεργατών του περιοδικού ακολούθησε, ιδίως μετά την υπογραφή του Μνημονίου, όλα τραγικά επιβεβαιωθέντα.
Σήμερα, βρισκόμαστε στο παρά πέντε μιας ιστορικής καταστροφής. Η Ελλάδα μπαίνει στον πέμπτο χρόνο ύφεσης, το χρέος εκτινάχθηκε στα ουράνια, το έλλειμμα δεν πέφτει κάτω από 10%, άνεργοι και άστεγοι συνωστίζονται στα συσσίτια, περίθαλψη, ασφάλιση και κράτος καταρρέουν, οι μισοί νέοι είναι άνεργοι, ο στόλος δεν έχει καύσιμα. Η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτοτροφοδοτούμενη, επιταχυνόμενη καθοδική τροχιά, δίνη θανάτου κατά την αυτοεκπληρούμενη προφητεία Σόρος. Τα κόμματα του “λαμογιστάν” επιδίδονται σε πολιτικάντικα παίγνια. Μια δοτή κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει συμφωνίες που καθιστούν, κατά τρόπο ανεπίστρεπτο, την Ελλάδα ιδιοκτησία των πιστωτών της, καταλύοντας εμμέσως πλην σαφώς την ανεξαρτησία και κυριαρχία της, για να τη σπρώξουν με μεγαλύτερη άνεση στη χρεωκοπία και την αποβολή από την ευρωζώνη και ίσως να τη χρησιμοποιήσουν για τη διάλυση της ΕΕ.
Δεν έχουμε καμιά ανάγκη τους Προβόπουλο και Σημίτη να μας πουν για το Μνημόνιο. Τα ξέρουμε καλύτερα από αυτούς, τα προβλέψαμε έγκαιρα και ακριβώς. Αυτό που ο ελληνικός λαός έχει απελπιστικά ανάγκη, τώρα, και όχι αύριο, είναι να πουν καθαρά, κι αυτοί κι όλοι οι άλλοι, τι πρέπει να γίνει με το πακέτο “PSI, μνημόνιο, δανειακή”. Αλλοιώς, οι απόψεις τους δεν θα θεωρηθούν παρά γελοία και υποκριτική απόπειρα απόσεισης ευθυνών ενόψει επικείμενης συμφοράς. Αν δεν το πράξουν τώρα, αύριο θάναι αργά. Ο “ποντιοπιλατισμός” δεν βοήθησε ούτε τον Πόντιο Πιλάτο.
Τoυ Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Δευτέρα, εφτά το πρωί. Διασχίζω βιαστικά την πλατεία της Αγίας Παρασκευής και σκέφτομαι τι θα γράψω. Το μάτι μου πιάνει στα γρήγορα την εικόνα στο παγκάκι, δυο ανθρώπους καθισμένους μαζί, ίσως ελπίζοντας ότι, παρέα, αντιστέκονται καλύτερα στη παγωνιά, βυθισμένοι στον ανήσυχο ύπνο τους. Το μνημόνιο εν δράσει, προλαβαίνω να σκεφτώ, προτού το βλέμμα αποτραβηχτεί εξίσου γρήγορα, αμήχανο μπρος στα συντρίμμια των Ελλήνων, τρομαγμένο από το φόβο ότι δεν αντικρίζει παρά το μέλλον μας.
¨Ομως αυτό είναι το μέλλον, αν αφήσουμε, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί, τα πράγματα να εξελίσσονται έτσι. Δέκα εκατομμύρια ανθρωπάκια, σκέφτομαι, λίγο αυστηρός ίσως, αλλά οι συνθήκες τέτοιες είναι, βάλαμε το κεφάλι στην άμμο, περιμένοντας ένα θαύμα που μόνο εμείς θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε, επιδιδόμενοι σε προσωπικές, μα αδιέξοδες στρατηγικές σωτηρίας. Οι επιβάτες του Τιτανικού δεν σώζονται με στουπί στα φινιστρίνια. Πρέπει να ανεβούνε στη γέφυρα, να πλακώσουν στο ξύλο το πλήρωμα, να αλλάξουν την πορεία του καραβιού.
Η αξιοπρέπεια, υπό διωγμόν στα ανώτερα, διευθυντικά στρώματα, τα έργα και τις ημέρες των οποίων παρακολουθούμε, πάλι άναυδοι, στη Μαφία του Θερμαϊκού, βρίσκει τώρα καταφύγιο στα έγκατά της κοινωνίας. Στον ζητιάνο της Αλεξάνδρας, που είδα τις προάλλες. Μια γυναίκα του άφησε ένα ευρώ κι αυτός άρχισε να φώναζει “Κυρία, κυρία”. Γύρισε με τα πολλά αυτή και της έδειξε τα πενήντα ευρώ που της είχαν πέσει.
Αγγλικό Δίκαιο και αξιοπρέπεια: η περίπτωση Χρήστου Ροζάκη
Μιας και μιλάμε για αξιοπρέπεια, τη στιγμή της σταύρωσης για τον ελληνικό λαό, έρχεται ένας ακαδημαϊκός, ο Χρήστος Ροζάκης, να βάλει το όποιο κύρος του στην υπηρεσία των ψευδών που διασπείρονται προς δικαιολόγηση της κυβέρνησης Παπαδήμου-Soros. Καρφώνει κι αυτός ένα καρφί στο σταυρό της Ελλάδας, για λογαριασμό μιας Αυτοκρατορίας του Χρήματος, που επιδιώκει κοινωνικό ολοκαύτωμα στην Ευρώπη, τυφλή, όπως ο καρκίνος, στις αυτοκαταστροφικές συνέπειες της δράσης της.
Με το άρθρο του στο Βήμα ο δικαστής διεκδικεί θέση πειθήνιου μαθητή του Αίλιου Αριστείδη. Πρέπει το άρθρο να διαβαστεί από όλους τους ‘Ελληνες, να μάθουν τι ποιότητας είναι μια μερίδα του “πνευματικού κόσμου”. Λέει ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε το αγγλικό δίκαιο για τα ομόλογα. Ισχυριζόμενος, σε αντίθεση με όλους τους ειδικούς, νομικούς και οικονομολόγους, εδώ και διεθνώς, που τα έχουν άλλωστε επανειλημμένως πει ακόμα και στην εφημερίδα που φιλοξενεί τις απόψεις του, ότι το αγγλικό δίκαιο δεν είναι εξόχως φιλικό προς τον δανειστή και εχθρικό προς τον δανειζόμενο. Υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι με τη συμφωνία θα γλυτώσουν από τις κατασχέσεις η Ακρόπολη και άλλα μνημεία, τα μουσεία, τα νοσοκομεία και τα κτίσματα προ του 1453, κάτι που θεωρεί μεγάλη εθνική επιτυχία!
Προσπαθεί να υποστηρίξει ότι η πρόβλεψη για ελληνικά δικαστήρια αρμόδια, όχι για την εκδίκαση, αλλά για την εκτέλεση των δημευτικών αποφάσεων ελληνικής περιουσίας, έχει τάχα μου κάποια σημασία. Κοροϊδεύει δηλαδή αναίσχυντα τους αναγνώστες της εφημερίδας, γιατί δεν είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνει ότι ο Πρωτοδίκης Αργοστολίου φερ’ ειπείν, δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει αύριο τη διεθνή νομιμότητα, σηκώνοντας επιτυχώς παγκόσμιο αντάρτικο εναντίον των μεγαλύτερων τραπεζών, αρνούμενος εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων, για να κάνει κάτι που δεν τολμά ή δεν θέλει να κάνει τώρα, νομίμως, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο, και με ουρανοκατέβατο σύμμαχο το ΔΝΤ και το Βερολίνο, η κυβέρνηση των φίλων του κ. Ροζάκη, όργανο του Τσαρλς Νταλάρα, απαιτώντας ή επιβάλλοντας ικανοποιητικό κούρεμα στο ελληνικό χρέος προς ιδιώτες.
Αφού κακοποιήσει την επιστήμη που υποτίθεται ότι διακονεί, ο αρθρογράφος μπαίνει στα χωράφια των οικονομικών που δεν κατέχει, εγκαταλείποντας κάθε επιστημονική δεοντολογία για να υιοθετήσει τη διανοητική άνεση συνηγόρου, που κινητοποιεί όποιο επιχείρημα τούρχεται στο μυαλό, για να υπερασπίσει έναν πελάτη, ανεξαρτήτως ενοχής ή αθωότητος - και ο πελάτης δεν είναι, εδώ, o ελληνικός λαός. Το βασικό κριτήριο για το αν είναι καλή μια συμφωνία αναδιάρθρωσης είναι αν αφήνει μια χώρα με βιώσιμο χρέος. Εδώ, ο κ. Ροζάκης υποστηρίζει αντίθετη άποψη από τον Ολιβιέ Μπλανσάρ και δεκάδες άλλους παγκόσμιας φήμης οικονομολόγους, περιλαμβανομένου του ίδιου του ΔΝΤ και της Γερμανίας, που υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία που προτείνει ο Νταλάρα και αποδέχεται ασμένως ο Παπαδήμος, και όσοι τον στηρίζουν, δεν οδηγεί σε βιώσιμο χρέος. Αυτό που κάνει η πρόταση Νταλάρα, είναι ότι παίρνει από το παράθυρο, δια των επιτοκίων, ότι κληθούν να χάσουν, υποτίθεται, γιατί τόχασαν ήδη στην αγορά, οι τράπεζες, από την απομείωση της ονομαστικής αξίας των ομολόγων. Ταυτόχρονα, δένουν πισθάγκωνα την Ελλάδα, κατοχυρώνοντας, δια του αγγλικού δικαίου, τις απαιτήσεις τους από τη χώρα. Την οδηγούν στη χρεωκοπία και επιτρέπουν την αποβολή της από το ευρώ, χωρίς συνέπειες για τους δανειστές.
Οι αναγνώστες του Βήματος κινδυνεύουν να πάθουν σχιζοφρένεια αν μπουν στον κόπο να μελετήσουν όσα γράφει η εφημερίδα τους. Στη σελίδα 4, η εφημερίδα έχει μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία, που, παραδόξως (;), αποφεύγει να προβάλλει. Ανώτατος αξιωματούχος του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών αποκαλύπτει ότι, πρώτον, το Βερολίνο εκτιμά ότι είναι καλύτερο να παραμείνει το ελληνικό δίκαιο, δεύτερο, ότι το Βερολίνο δεν επιμένει σε αυτό, αφού δεν επιμένουν οι ’Ελληνες! Ο Νταλάρα άλλωστε δεν σταματάει να απονέμει, με δηλώσεις, εύσημα στην Αθήνα. Τι να πούμε; Οι κυβερνητικές πράξεις δεν επιδέχονται δημοσιογραφικό σχολιασμό. Μια ευνομούμενη χώρα θα έκλεινε προ πολλού στη φυλακή όσους διαπραγματεύονται κατά τέτοιο τρόπο τις τύχες ενός λαού, ενός έθνους, μιας χώρας. ‘Oπως εσείς, το λιγότερο που θα κάνατε, θα ήταν να παραπέμψετε στο Δικηγορικό Σύλλογο δικηγόρο που υποστηρίζει τα συμφέροντα του αντιδίκου σας ή στον Ιατρικό γιατρό που σας οδηγεί στο θάνατο με την αγωγή του.
Σημίτης και Προβόπουλος ανακτούν την όρασή τους, μόνο για το παρελθόν όμως!
O πρώην Πρωθυπουργός Σημίτης επέκρινε προ ημερών την πορεία στην οποία εισήλθε η χώρα με το Μνημόνιο. Προ ολίγων μηνών, ο ίδιος εκλαϊκευε με άρθρο του τη θεωρία ότι, αφού πρέπει να μείνουμε στην Ευρώπη, πρέπει να κάνουμε ότι μας λένε. Μορφή εξορθολογισμού της υποτέλειας που οδήγησε στο Μνημόνιο.
Ο κεντρικός τραπεζίτης Προβόπουλος δήλωσε ότι η πορεία της χώρας δεν ήταν αναπόφευκτη, όπως υποστηρίζουν για να τη δικαιολογήσουν οι αυτουργοί των μνημονίων. Σωστό, αλλά ένας από αυτούς που την έκαναν αναπόφευκτη ήταν ο ίδιος, υποστηρίζοντάς την. Ποια αξία έχουν οι θέσεις αυτών των ανθρώπων;
Εμείς, ο γράφων και τα Επίκαιρα, έντυπο που γνώρισε άγριο παρασκηνιακό κυνηγητό για τις απόψεις του, ιδίως από τότε που κυκλοφόρησε το ιστορικό τεύχος με τον τίτλο “Το Μνημόνιο της Ντροπής”, τάχουμε πει, γράψει και προβλέψει, πολύ καιρό τώρα και νοιώθουμε απολύτως και τραγικά επιβεβαιωμένοι. Επειδή χωρίς μνήμη δεν υπάρχει κρίση, ας μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ένα μόνο άρθρο μας, δημοσιευμένο στο τεύχος της 10.2.2010 αυτού του περιοδικού, τρεις μήνες πριν από το μνημόνιο. Τότε, θυμίζουμε, όλος ο ελληνικός τύπος αναπαρήγαγε άκριτα τις κυβερνητικές βλακείες ότι ο Παπανδρέου απειλούσε την ΕΕ με προσφυγή στο ΔΝΤ, δηλαδή με αυτοκτονία για να μη τον σκοτώσουν, δασκαλεμένος από τον Σόρος και εμπιστευόμενος τον Στρως-Kαν. Ο γράφων, διαβλέποντας που πάει η κατάσταση, έγραφε επί λέξει:
“Η εμπειρία δεκαετιών επεμβάσεων του ΔΝΤ παγκοσμίως είναι πασίγνωστή. Παντού …το αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή οικονομιών και κοινωνιών. Το Ταμείο δεν επεμβαίνει με επιδίωξη να σώσει τις χώρες, αλλά να σιγουρέψει την αποπληρωμή του χρέους. 'Η, για να είμαστε ακριβέστεροι, να διατηρήσει σε κατάσταση μόνιμης χρέωσης τις χώρες”.
Αφού διατυπώναμε κατάλογο εναλλακτικών προτάσεων πολιτικής προς τον κ. Παπανδρέου, ζητώντας του μεταξύ άλλων να σταματήσει να επιτίθεται στη χώρα, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, θέταμε το ερώτημα αν μπορεί να τις εφαρμόσει και καταλήγαμε: “Αν όμως δεν τα κάνει αυτά, και ο ίδιος προσωπικά και η χώρα, θα πάθουν μεγάλες καταστροφές που θα τις θυμούνται πολλές γενηές και οι οποίες ενδεχομένως θα είναι ανεπίστρεπτες”.
Μια εβδομάδα αργότερα επανερχόμαστε (18.2.10), υπογραμμίζοντας ότι η υπαγωγή της Ελλάδας σε πρόγραμμα του ΔΝΤ θα προκαλέσει “σειρά οικονομικών και κοινωνικών καταστροφών”, θέτοντας σε “σοβαρό κίνδυνο την εθνική ασφάλεια του ελληνικού λαού σε Ελλάδα και Κύπρο”.
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Σειρά άρθρων και του γράφοντος και άλλων συνεργατών του περιοδικού ακολούθησε, ιδίως μετά την υπογραφή του Μνημονίου, όλα τραγικά επιβεβαιωθέντα.
Σήμερα, βρισκόμαστε στο παρά πέντε μιας ιστορικής καταστροφής. Η Ελλάδα μπαίνει στον πέμπτο χρόνο ύφεσης, το χρέος εκτινάχθηκε στα ουράνια, το έλλειμμα δεν πέφτει κάτω από 10%, άνεργοι και άστεγοι συνωστίζονται στα συσσίτια, περίθαλψη, ασφάλιση και κράτος καταρρέουν, οι μισοί νέοι είναι άνεργοι, ο στόλος δεν έχει καύσιμα. Η Ελλάδα βρίσκεται σε αυτοτροφοδοτούμενη, επιταχυνόμενη καθοδική τροχιά, δίνη θανάτου κατά την αυτοεκπληρούμενη προφητεία Σόρος. Τα κόμματα του “λαμογιστάν” επιδίδονται σε πολιτικάντικα παίγνια. Μια δοτή κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει συμφωνίες που καθιστούν, κατά τρόπο ανεπίστρεπτο, την Ελλάδα ιδιοκτησία των πιστωτών της, καταλύοντας εμμέσως πλην σαφώς την ανεξαρτησία και κυριαρχία της, για να τη σπρώξουν με μεγαλύτερη άνεση στη χρεωκοπία και την αποβολή από την ευρωζώνη και ίσως να τη χρησιμοποιήσουν για τη διάλυση της ΕΕ.
Δεν έχουμε καμιά ανάγκη τους Προβόπουλο και Σημίτη να μας πουν για το Μνημόνιο. Τα ξέρουμε καλύτερα από αυτούς, τα προβλέψαμε έγκαιρα και ακριβώς. Αυτό που ο ελληνικός λαός έχει απελπιστικά ανάγκη, τώρα, και όχι αύριο, είναι να πουν καθαρά, κι αυτοί κι όλοι οι άλλοι, τι πρέπει να γίνει με το πακέτο “PSI, μνημόνιο, δανειακή”. Αλλοιώς, οι απόψεις τους δεν θα θεωρηθούν παρά γελοία και υποκριτική απόπειρα απόσεισης ευθυνών ενόψει επικείμενης συμφοράς. Αν δεν το πράξουν τώρα, αύριο θάναι αργά. Ο “ποντιοπιλατισμός” δεν βοήθησε ούτε τον Πόντιο Πιλάτο.
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012
Τι έφαγαν οι βουλευτές μας σήμερα. Ο Τιμοκατάλογος της Βουλής
Η γυναίκα που έχει 2 κόλπους! (video)
H Hazel Jones είναι μία από τις 3.000 γυναίκες του πλανήτη που έχει δύο κόλπους. Η νεαρή κοπέλα έγινε γνωστή πριν λίγες μέρες καθώς πάσχει από το "Uterus Didelphys" και μίλησε σε τηλεοπτικό κανάλι για αυτή της την ιδιαιτερότητα.
Η Hazel εξήγησε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, αλλά και πως έχει συμβιβαστεί με την ιδιαιτερότητά της. "Εχασα δύο φορές την παρθενιά μου. Στην αρχή το σεξ ήταν οδυνηρό. Όταν κατάλαβα τι μου είχε συμβεί κόντευα να τρελαθώ. Ντρεπόμουν πάρα πολύ. Ο τότε φίλος μου μου έλεγε πως εγώ είχα το πρόβλημα και δεν βοηθούσε καθόλου. Πήγα στο γιατρό μου εξήγησε τι ακριβώς συνέβαινε και από τότε έχω συμβιβαστεί. Δεν θέλω να κάνω επέμβαση, αφού όπως μου είπε ο γιατρός μου μπορώ να κάνω παιδιά και να τα γεννήσω με καισαρική. Αν θέλουν κάποιες γυναίκες να δουν, πολύ ευχαρίστως να με δουν. Δεν είναι κάτι για το οποίο ντρέπομαι. Νιώθω όπως όλες οι γυναίκες".
Η Hazel μάλιστα έλαβε και μία προσφορά για να πρωταγωνιστήσει σε πορνό ταινία! Η ίδια είπε: "Πριν από λίγες μέρες έλαβα ένα γράμμα από τον ιδρυτή της Vivid, Steven Hirsch, το οποίο έλεγε "Ms Jones είστε μια μοναδική γυναίκα με ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Η εταιρεία μου και εγώ σας προσφέρουμε 1 εκατ. δολάρια με όλα τα έξοδα καλυμμένα για να είστε η πρωταγωνίστρια σε ταινία μας". Ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, δεν θα το σκεφτόμουν καν σαν ιδέα. Το μόνο που θέλω είναι όλοι αυτοί να με αφήσουν ήσυχη"!
The Woman with Two Vaginas από Stefanelonikitelo
Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012
Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012
Προσφέρω την σύνταξη μου σε τρεις οικογένειες»
Κώστας Βουτσάς: «Προσφέρω την σύνταξη μου σε τρεις οικογένειες»
Ο γνωστός και ιδιαίτερα αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός Κώστας Βουτσάς παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς και αποκαλύπτει πως προσπαθεί να βοηθά όσο περισσότερο μπορεί τον συνάνθρωπό του και ειδικά τα παιδιά που το έχουν ανάγκη.
Ο Κώστας Βουτσάς έχει αφοσιωθεί στο να βοηθά με όποιον τρόπο μπορεί δύο παιδιά στην «Action Aid» και ένα στα «Παιδικά χωριά S.O.S» , ενώ προσφέρει ότι μπορεί και στο........
«Χαμόγελο του παιδιού». Όπως ο ίδιος αναφέρει μιλώντας στο περιοδικό People σκοπός του δεν είναι να παινευτεί για την φιλανθρωπική του δράση, αλλά να παρακινήσει και άλλους. Έχοντας μια καριέρα 64χρόνων, ο ηθοποιός εργάζεται ακόμα και γι' αυτό τον λόγο δίνει την σύνταξή του σε τρεις οικογένειες και αναφέρει χαρακτηριστικά,: «Από 300 ευρώ σε κάθε οικογένεια. Άμα τα' χω ανάγκη , δεν θα τα δώσω. Αλλά τώρα που δεν τα 'χω ανάγκη τα δίνω. Και το λέω γιατί θέλω να με μιμηθεί έστω και ένας»
Σενάρια πολέμου από την Pravda:Ετσι θα γίνει ο πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ....
Τα σενάρια πολέμου επανέρχονται από τη μεγαλύτερη Ρωσική εφημερίδα που αναλύει τις γεωπολιτικές ισορροπίες με εύθραυστες σχέσεις καθώς έχουμε το 2012… τη χρονιά που έχει σηματοδοτηθεί από τους Μάγια.
Το άρθρο της Pravda, το οποίο υπογράφει ο.......
Stanislav Mishin, προβλέπει τα εξής:Τα σενάρια πολέμου επανέρχονται από τη μεγαλύτερη Ρωσική εφημερίδα που αναλύει τις γεωπολιτικές ισορροπίες με εύθραυστες σχέσεις καθώς έχουμε το 2012… τη χρονιά που έχει σηματοδοτηθεί από τους Μάγια.
Το άρθρο της Pravda, το οποίο υπογράφει ο.......
«Η Ελλάδα θα διώξει την κυβέρνηση μέσα στο πρώτο εξάμηνο του έτους… Η Ελλάδα θα βγει από την ΕΕ και θα αρχίσει να εκτυπώνει δραχμές. Θα υπάρξουν συνομιλίες για συμμαχίες και με την εμφάνιση των Ρωσικών βάσεων.
Ωστόσο, πριν αυτά μπορέσουν να αποφέρουν καρπούς, η συμμαχία της Ελλάδας με την Κύπρο και το Ισραήλ θα οδηγήσει άμεσα σε πόλεμο με την Τουρκία. Οι Τούρκοι θα αγωνίζονται σε ένα πόλεμο τριών μετώπων, αλλά μια αρκετά μεγάλη δύναμη θα κατευθυνθεί προς την Ελλάδα.
Οι Έλληνες θα πολεμήσουν όσο σκληρά μπορούν, αλλά θα νικηθούν. Η τουρκική επίθεση θα σταματήσει στη Θεσσαλονίκη κατά την διάρκεια τεράστιων μαχών εντός των δρόμων αλλά και των βουνών βόρεια.
Οι Βορειοελλαδίτες θα ενισχυθούν από εθελοντές από τη Σερβία, τα Σκόπια και τη Βουλγαρία, κάτι το οποίο θα καθυστερήσει περαιτέρω την τουρκική εκστρατεία. Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα μείνουν έξω από τις μάχες, σε αυτό το σημείο, καλώντας όλες τις πλευρές να έρθουν σε συμφωνία.
Οι Τούρκοι θα μπουν στην Κεντρική Ελλάδα, αν και πολύ πιο αργά από ό, τι αναμενόταν, καθώς οι δυνάμεις τους θα αποσπαστούν λόγω μιας γενικής εξέγερσης των Κούρδων και των συνεχών έντονων συγκρούσεων στο βόρειο Ισραήλ. Η Ρωσία στην αρχή θα παραμείνει ουδέτερη, και θα κάνει έκκληση για ειρήνη, ωστόσο, θα κόψει από τους Τούρκους το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Ρωσική ανθρωπιστική βοήθεια θα πετάξει στην Ελλάδα, πάνω από τον εναέριο χώρο της Βουλγαρίας. Μετά από αυτό, ενεργή Ρωσική βοήθεια θα έρθει.
Τα Ηνωμένα Έθνη θα μπλοκαριστούν από το βέτο των ΗΠΑ / ΗΒ / Γαλλίας ,ακόμα και όταν Ρωσικά εθελοντές αρχίσουν να εισρέουν στα Βαλκάνια. Η Ρωσία θα αρχίσει να απειλεί την Τουρκία και το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε κλιμακωθεί γρήγορα σε εναέριες αψιμαχίες. Το ΝΑΤΟ θα ζωντανέψει, απειλώντας άμεσα τη Ρωσία να μην εμπλακεί. Ο Ρωσικός στρατός θα επιτεθεί κατευθείαν μέσα από τη Γεωργία, η οποία μετά από τέσσερις ημέρες της αντίστασης, θα καταρρεύσει. Η Τιφλίδα δεν θα πολιορκείται από σημαντικές δυνάμεις, αλλά περικυκλωμένη θα αναγκαστεί σε υποταγή, ενώ ο κύριος όγκος του στρατού θα κατευθύνεται προς την Τουρκία.
Σε αυτό το σημείο η Αρμενία θα μπει στον πόλεμο στο πλευρό της Ρωσίας και το Αζερμπαϊτζάν στο πλευρό της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ θα αντιμετωπίσει τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα και θα υποστεί μια πλήρη ήττα, αποκομμένο από τις Βουλγαρικές βάσεις στήριξης, με μόνες εναπομείνασες της βάσεις της Ρουμανίας. Αυτές θα καταστραφούν από Ρωσικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα και πυραύλους. Πλοία του ΝΑΤΟ, εκ των οποίων τα περισσότερα Αμερικάνικα θα βυθιστούν.
Οι στρατιώτες του ΝΑΤΟ θα κατατροπωθούν στο τέλος του εγχειρήματός τους πάνω από τα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα. Αυτή η ήττα, και η είσοδος της Ουκρανίας στον πόλεμο στο πλευρό της Ρωσίας, θα χρησιμοποιηθεί από τους Γερμανούς ως λόγο για να αποτραβηχτεί και έτσι να συντρίψει το ΝΑΤΟ εκ των έσω.
Έως το τέλος του έτους, οι Τούρκοι θα έχουν φτάσει στο βόρειο Ισραήλ και θα αντιμετωπίζουν συνεχή ανταρτοπόλεμο από την Συρία. Θα έχουν χάσει το ανατολικό ήμισυ της χώρας τους από Αρμενικές και Κουρδικές δυνάμεις, ενώ η Ρωσία θα τους καταπατήσει φτάνοντας στα περίχωρα της Άγκυρας.
(Οι Τούρκοι) Θα εξακολουθούν να κατέχουν τη Θεσσαλονίκη, αλλά θα έχουν αποσυρθεί από την κεντρική Ελλάδα και θα είναι υπό συνεχή επίθεση από τα βόρεια από τις Ελληνικές, τις Σερβικές και τις Βουλγαρικές δυνάμεις.
Επίσης, θα έχουν χάσει την Κύπρο από τις δυνάμεις της Νότιας Κύπρου και δεν θα μπορέσει να τις ανακτήσει λόγω των υπολοίπων μετώπων. Η τελική καταστροφή της Τουρκίας, η Ρώσικη απόβαση στην Κωνσταντινούπολη, καθώς και η κατάληψη της Άγκυρας, θα έρθουν το πρώτο εξάμηνο του 2013.
Σε αυτό το σημείο, η Τουρκία θα αντιμετωπίσει την πλήρη διάλυσή της ως έθνος, που θα χωρίζεται σε τουλάχιστον 3, ίσως τέσσερα μέρη: Ελληνικό (Byzentine), Αρμενικό (Trebzon) και Κουρδικό, νότια και νοτιοανατολικά και ίσως και μια μικρότερη Βουλγαρική ζώνη στο βόρειο τμήμα της Τουρκίας και ενός μέρους της βόρειας Θράκης.
Η Κύπρος θα ξεπεράσει τον πόλεμο σχετικά εύκολα σε σύγκριση με την υπόλοιπη περιοχή. Η Νότια Κύπρος θα ξεκινήσει αμέσως μια επίθεση στην Βόρεια Κύπρο και με σκληρή μάχη θα διώξει τους Τούρκους μέσα σε μερικούς μήνες. Έως τα μέσα του 2013, η Τουρκία θα είναι στο κάδο των απορριμμάτων της ιστορίας, ένα νεκρό έθνος».
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2012
Προσοχή στα τουρκικά κέρματα που γέμισαν την ελληνική αγορά
Οπως είναι γνωστό, η Τουρκία έχει ένα νέο νόμισμα, τη «Νέα Τουρκική Λίρα» (Yeni Turk Lirasi), το οποίο αντικαθιστά το παλιό, υπερπληθωρισμένο νόμισμα.
Κοιτάζοντας το νέο νόμισμα και συγκεκριμένα το κέρμα της μίας λίρας οποιοσδήποτε θα παρατηρήσει ότι μοιάζει με το κέρμα των 2 ευρώ.
Αν συγκρίνουμε αυτά τα δύο κομμάτια, βρίσκουμε ότι έχουν ακριβώς την ίδια εμφάνιση (ένα δαχτυλίδι νικέλιο γύρω από την κεντρική χαλκού) και σχεδόν το ίδιο μέγεθος.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αντί του αριθμού 2, υπάρχει ο αριθμός 1.
Είναι σαφές, ότι ουδείς γνωρίζει αν η ομοιότητα της νέας τουρκικής λίρας με το κέρμα των........
2 ευρώ είναι συμπτωματική ή όχι. Παρ΄όλα αυτά οι συναλλασόμενοι πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα τα κέρματα των δυο ευρώ που παίρνουν ως ρέστα για να μην βγούν χαμένοι έστω και κατά 1,60 ευρώ ανά νόμισμα.
MAΣ ΕΡΙΞΑΝ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΟΥΜΕ...
Από το : Πέτρα Σκανδάλου
Η συντακτική ομάδα του PetraSkandalou καταγγέλλει προσπάθεια φίμωσης του blog. Ήδη από το πρωί έχει πέσει και δεν εμφανίζεται τίποτα. Περιμένουμε απάντηση από τη google αν και όλα δείχνουν "δάκτυλο" παρέμβασης. Οι αναρτήσεις έχουν σβηστεί. Καλούμε...
όλα τα υγιή και ανεξάρτητα σάιτ να διαδώσουν την είδηση.
Εργαζόμαστε για την αποκατάσταση του blog
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
13/01/2012 Ο Πάνος Καμμένος στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου
http://www.real.gr/VideoViewer.aspx?FileType=4&FileName=117441.mp3
Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012
Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012
Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012
Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2012
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Από τους λίγους που μπορούν να κυκλοφορήσουν στο δρόμο
Στα ύψη βρίσκεται η δημοτικότητα του Πάνου Καμμένου το τελευταίο διάστημα, εξ’αιτίας των απόψεων που διατυπώνει...
Η αντιμνημονιακή «παντιέρα» που έχει σηκώσει ο ανεξάρτητος βουλευτής τον έχει κάνει αγαπητό στον κόσμο και πιθανότατα είναι από τους ελάχιστους αναγνωρίσιμους πολιτικούς που μπορούν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα στο δρόμο...
Όσο για τις αποκαλύψεις του μέσω facebook και twitter κυριολεκτικά χτυπάνε κόκκινο… Όπως άλλωστε και τα νεύρα της οικογένειας Παπανδρέου γιατί με τις συνεχείς αναρτήσεις τους πρέπει να έχουν χάσει τον ύπνο τους. Πάντως, δεν τα έχουν διαψεύσει μέχρι σήμερα και αυτό βάζει πολλούς σε σκέψεις…
Zeit: Μετά τη δόση η Ελλάδα θα αγοράσει φρεγάτες από τη Γαλλία και Αεροπλάνα από τη Γερμανία!
Καταλάβατε γιατί μας τα δίνουν τα δάνεια; Όχι γιατί μας λυπούνται. Μας δανείζουν για να μας μοσχοπουλήσουν κάτι (ήδη ακριβό) και να βγάλουν όπως και να 'χει το πράμα! Η γερμανική Zeit αποκαλύπτει,Η αγορά 60 μαχητικών αεροσκαφών Eurofighter είναι στις πρώτες προτεραιότητες του........
υπουργείου Άμυνας αμέσως μόλις εκταμιευτεί η δόση του Μαρτίου προς την Ελλάδα, αναφέρει στην ηλεκτρονική της έκδοση η γερμανική εφημερίδα Zeit, επικαλούμενη υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου.Σύμφωνα με το δημοσίευμα, στη λίστα των προτεραιοτήτων βρίσκεται εκτός από την αγορά των Eurofighter έναντι περίπου 4 δισ. ευρώ, γαλλικές φρεγάτες περίπου ίσης αξίας και περιπολικά σκάφη του λιμενικού αξίας περίπου 400 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο αξιωματούχος - που μιλά ανώνυμα στην εφημερίδα-, επισημαίνει ότι με το πρώτο δισεκατομμύριο που θα περισσέψει από τη δόση, θα μπορούσε να δοθεί ήδη η προκαταβολή για την αγορά μαχητικών ή φρεγατών.
Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)