Η άμεση αντίδραση των παπάδων μας στην τελευταία ανακάλυψη της επιστήμης
δείχνει ότι διακατέχονται από δυο πράγματα: Από φόβο και μικρότητα.
Φόβο γιατί κάθε βήμα της επιστήμης προς την κατανόηση του κόσμου καθαρίζει το θολό τοπίο με το οποίο οι παπάδες βγάζουν το ψωμί τους.
Μικρότητα γιατί εκεί που περιμένεις το «μπράβο» στην επιστήμη από τους Πατέρες της εκκλησίας...
που υποτίθεται ότι έχουν αφιερωθεί στην πνευματική ζωή, βρίσκεις τους στυγνούς επαγγελματίες που «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην χάσουν πελάτη από το κερδοφόρο τους επάγγελμα...
Κάθε καινούριο βήμα της επιστήμης για την κατανόηση του κόσμου είναι και ένας κίνδυνος να βγουν μερικά πρόβατα από το κοπάδι που οδηγούν οι παπάδες με αυτούς τους τεράστιους τίτλους, που ανάθεμα και αν έχουν σχέση με την ταπεινότητα την οποία πρεσβεύουν.
Υπάρχει κίνδυνος λοιπόν καθώς η επιστήμη προχωρά το πιστό πρόβατο να πει «Ρε σεις μήπως τα φιδάκια της Παναγίας στα πανηγύρια του Αυγούστου τα βάζουν μόνοι τους;», «Μήπως τα τάματα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση;», «Μήπως δεν γίνονται θαύματα;», «Μήπως όλο αυτό είναι στημένο;».
Ακόμα και αν το πρόβατο δεν βγει από το κοπάδι και μόνο που του δημιουργείται η αμφιβολία είναι ένας κίνδυνος για την εκκλησία. Καλύτερα στην άγνοια, εδώ, με τα πρόσφορα, το λιβάνι και τα «ονόματα των ψυχών» που διαβάζει ο παπάς (σ.σ Ισως είναι ότι χειρότερο κάνει η εκκλησία στους πιστούς. Παίρνει χαρτζιλίκι για να διαβάσει ονόματα νεκρών. Χαρτζιλίκωνε λοιπόν για να σε ακούσουν οι νεκροί)
Δεν έχω δει τόσα χρόνια την αξιότιμη εκκλησία μας να κάνει κάποια αναφορά για την πρόοδο της επιστήμης από τους άμβωνες. Μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος για τα κεκτημένα της. Ή για παρεμβάσεις σε «πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα». Οικονομική κρίση. Από πού να πιαστείς; Μόνο από το Θεό(τους).
Η εποχή για επιστημονικές ανακαλύψεις δεν θα μπορούσε να είναι η καταλληλότερη. Αρκετοί στρέφονται προς την αόρατη δύναμη που θα τους σώσει. Η επιστήμη λέει: «Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για τα πάντα. Εδώ και τώρα.»
Φόβο γιατί κάθε βήμα της επιστήμης προς την κατανόηση του κόσμου καθαρίζει το θολό τοπίο με το οποίο οι παπάδες βγάζουν το ψωμί τους.
Μικρότητα γιατί εκεί που περιμένεις το «μπράβο» στην επιστήμη από τους Πατέρες της εκκλησίας...
που υποτίθεται ότι έχουν αφιερωθεί στην πνευματική ζωή, βρίσκεις τους στυγνούς επαγγελματίες που «πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μην χάσουν πελάτη από το κερδοφόρο τους επάγγελμα...
Κάθε καινούριο βήμα της επιστήμης για την κατανόηση του κόσμου είναι και ένας κίνδυνος να βγουν μερικά πρόβατα από το κοπάδι που οδηγούν οι παπάδες με αυτούς τους τεράστιους τίτλους, που ανάθεμα και αν έχουν σχέση με την ταπεινότητα την οποία πρεσβεύουν.
Υπάρχει κίνδυνος λοιπόν καθώς η επιστήμη προχωρά το πιστό πρόβατο να πει «Ρε σεις μήπως τα φιδάκια της Παναγίας στα πανηγύρια του Αυγούστου τα βάζουν μόνοι τους;», «Μήπως τα τάματα είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση;», «Μήπως δεν γίνονται θαύματα;», «Μήπως όλο αυτό είναι στημένο;».
Ακόμα και αν το πρόβατο δεν βγει από το κοπάδι και μόνο που του δημιουργείται η αμφιβολία είναι ένας κίνδυνος για την εκκλησία. Καλύτερα στην άγνοια, εδώ, με τα πρόσφορα, το λιβάνι και τα «ονόματα των ψυχών» που διαβάζει ο παπάς (σ.σ Ισως είναι ότι χειρότερο κάνει η εκκλησία στους πιστούς. Παίρνει χαρτζιλίκι για να διαβάσει ονόματα νεκρών. Χαρτζιλίκωνε λοιπόν για να σε ακούσουν οι νεκροί)
Δεν έχω δει τόσα χρόνια την αξιότιμη εκκλησία μας να κάνει κάποια αναφορά για την πρόοδο της επιστήμης από τους άμβωνες. Μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος για τα κεκτημένα της. Ή για παρεμβάσεις σε «πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα». Οικονομική κρίση. Από πού να πιαστείς; Μόνο από το Θεό(τους).
Η εποχή για επιστημονικές ανακαλύψεις δεν θα μπορούσε να είναι η καταλληλότερη. Αρκετοί στρέφονται προς την αόρατη δύναμη που θα τους σώσει. Η επιστήμη λέει: «Οι άνθρωποι είμαστε ικανοί για τα πάντα. Εδώ και τώρα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου