ΝΑΝΤΕΡ ΑΛ- ΜΑΣΡΙ Προπονείται σε πολεμική ζώνη και ονειρεύεται να γίνει ο πρώτος Παλαιστίνιος Ολυμπιονίκης
Μια ρουκέτα Κάσαμ, που προοριζόταν για κάποια από τις γειτονικές ισραηλινές πόλεις, έπεσε στο σπίτι του προκαλώντας ζημιές, αλλά ο δρομέας και η οικογένειά του διέφυγαν σώοι. Τα αθλητικά παπούτσια του είναι σκισμένα από την υπερβολική χρήση. Προπονείται σε χωματόδρομους γεμάτους λακκούβες. Προσπερνάει τρέχοντας βομβαρδισμένα κτίρια και σπίτια γαζωμένα με σφαίρες. Τα παιδιά τού φωνάζουν: «Τρέχα, Νάντερ, τρέχα» και ενήλικοι τον χαιρετούν κουνώντας του το χέρι. «Ρουκέτες και επιδρομές επηρεάζουν την προπόνησή μου», λέει ο ίδιος.
«Δεν μπορώ να προπονηθώ στο σπίτι, είμαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων». Και όταν στην πόλη του, το Μπέιτ Χανούν στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας, εκείνος αναγκάστηκε να τρέχει πάνω- κάτω στο μήκους 200 μέτρων στενό δρομάκι δίπλα στο σπίτι του...
Ο Νάντερ αλ-Μάσρι είναι ο ταχύτερος δρομέας στη Λωρίδα της Γάζας και την περασμένη εβδομάδα το Ισραήλ του επέτρεψε επιτέλους να μεταβεί στη Δυτική Όχθη, πρώτο βήμα προς την πραγματοποίηση του ονείρου του να τρέξει στα 5.000 μέτρα στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. «Είμαι τόσο χαρούμενος που φεύγω από τη Γάζα», είπε αφού βγήκε από την παλαιστινιακή περιοχή. «Αισθάνομαι καλύτερα ακόμη και από τότε που έμαθα ότι είμαι στην παλαιστινιακή ομάδα για το Πεκίνο». Η παλαιστινιακή ομάδα είναι τετραμελής και ο Μάσρι, 28 ετών και πατέρας τριών παιδιών, είναι ο μοναδικός από τη Λωρίδα της Γάζας. Το προσωπικό ρεκόρ του στα 5.000 μέτρα εί ναι 14 λεπτά 25 δευτερόλεπτα, σχεδόν δύο λεπτά περισσότερο από το παγκόσμιο ρεκόρ του Αιθίοπα Κενενίσα Μπεκέλε (12:37.35) και εκτός του χρόνου πρόκρισης στους Ολυμπιακούς. Ωστόσο η ΔΟΕ δίνει 90 θέσεις σε αθλητές που δεν έχουν προκριθεί, αλλά προέρχονται από εδάφη που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να συμμετέχουν στους Αγώνες.
Ο Μάσρι λέει πως μπορεί να βελτιώσει τον χρόνο του κατά 40 δευτερόλεπτα και να πέσει κάτω από το όριο των 13 δευτερολέπτων. Η χρηματοδότηση του αθλητισμού όμως με τα ποσά που απαιτεί ο πρωταθλητισμός είναι εκτός συζήτησης για τους Παλαιστινίους- και όχι μόνο αυτό, αλλά ο Μάσρι έχασε και οκτώ διεθνείς αθλητικές συναντήσεις λόγω του ισραηλινού αποκλεισμού... Παίρνει μόλις 100 δολάρια τον μήνα από την Παλαιστινιακή Ομοσπονδία Αθλητισμού- ποσό που λέει πως δεν αρκεί για τις πολυβιταμίνες, την ειδική τροφή και τα αθλητικά παπούτσια ποιότητας που χρειάζεται για να αγωνιστεί στο επίπεδο που θέλει. Ονειρεύεται ωστόσο να γίνει ο πρώτος Παλαιστίνιος που θα κερδίσει ολυμπιακό μετάλλιο. «Όταν άρχισα να τρέχω στους δρόμους του Μπέιτ Χανούν, ο κόσμος γελούσε μαζί μου λέγοντας ότι είμαι πολύ αδύνατος και ότι το τρέξιμο θα με έκανε ακόμη πιο αδύνατο», λέει ο Μάσρι. «Τώρα με επευφημούν καθώς τους προσπερνάω και δεν θέλω να τους απογοητεύσω»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου